Kwalifikacja: SPL.01 - Obsługa magazynów
Zawód: Technik logistyk
Zasada wydawania towarów z magazynu, która nakazuje wydawać najpierw produkty, które mają najkrótszy termin ważności, to zasada
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź FEFO (First Expired, First Out) jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do zasady zarządzania zapasami, która polega na wydawaniu z magazynu towarów, których termin przydatności do spożycia upłynie najwcześniej. Takie podejście jest niezwykle istotne w branży spożywczej, gdzie świeżość produktów ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa konsumentów oraz jakości oferowanych towarów. W praktyce oznacza to, że w przypadku towarów o ograniczonej trwałości, takich jak żywność, leki czy kosmetyki, pierwszeństwo w sprzedaży lub wykorzystaniu mają te partie, które zostaną najszybciej przeterminowane. Dzięki temu przedsiębiorstwa mogą minimalizować straty związane z przeterminowaniem produktów. Przykładem praktycznym zastosowania tej zasady może być supermarket, który organizuje swoje magazyny w taki sposób, aby najstarsze daty ważności były łatwo dostępne dla pracowników, co pozwala na efektywne zarządzanie zapasami i zmniejszenie ryzyka sprzedaży przeterminowanych produktów. Dobre praktyki branżowe zalecają stosowanie etykietowania i systemów informatycznych wspierających FEFO, co dodatkowo usprawnia procesy logistyczne i zapewnia zgodność z normami jakościowymi.
Zarządzanie zapasami to złożony proces, w którym stosowanie odpowiednich zasad wydawania towarów jest kluczowe dla optymalizacji gospodarki magazynowej. Odpowiedzi LIFO (Last In, First Out), FIFO (First In, First Out) oraz HIFO (Highest In, First Out) różnią się zasadniczo od koncepcji FEFO. LIFO zakłada, że ostatnie wprowadzone towary są wydawane jako pierwsze, co może być korzystne w kontekście wzrostu cen, ale nie ma zastosowania w przypadku produktów o krótkim terminie ważności. Tego typu podejście może prowadzić do sytuacji, w której starsze produkty pozostają w magazynie dłużej, co zwiększa ryzyko ich przeterminowania. FIFO, z kolei, koncentruje się na wydawaniu najstarszych produktów jako pierwszych, co jest korzystne dla zarządzania świeżością towarów, ale nie uwzględnia aspektu dat ważności, co w przypadku towarów łatwo psujących się może nie być wystarczające. HIFO dotyczy wydawania tych towarów, które miały najwyższe koszty zakupu, co także nie jest strategią odpowiednią dla produktów o ograniczonej trwałości. W kontekście zarządzania zapasami w branży spożywczej, przydatność do spożycia jest kluczowym czynnikiem, który powinien kierować procesem wydawania. Stosowanie niewłaściwej zasady może prowadzić do strat finansowych, zwiększonej ilości odpadów oraz pogorszenia reputacji firmy, co w dłuższej perspektywie może wpłynąć na jej konkurencyjność na rynku.