Poprawna odpowiedź to 19 czerwca, ponieważ zgodnie z obowiązującymi standardami przechowywania produktów mięsnych, wieprzowinę można trzymać maksymalnie przez 14 dni od daty przyjęcia do magazynu, co odpowiada normom HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points). W tym przypadku, dodając 14 dni do daty 5 czerwca, otrzymujemy 19 czerwca. Przechowywanie żywności przez dłuższy czas może prowadzić do ryzyka rozwoju bakterii, co jest szczególnie niebezpieczne w przypadku produktów mięsnych. Aby zapewnić bezpieczeństwo żywności, kluczowe jest przestrzeganie terminów przydatności do spożycia oraz monitorowanie temperatury w magazynach. Należy także uwzględniać warunki przechowywania, takie jak temperatura i wilgotność, które mają wpływ na trwałość produktów. Dobrą praktyką jest również prowadzenie ewidencji, która pozwoli na skuteczne zarządzanie zapasami i unikanie marnotrawstwa.
Wybór daty 25 czerwca, 12 czerwca czy 26 czerwca opiera się na błędnym zrozumieniu zasad przechowywania wieprzowiny. Ustalone normy wskazują, że wieprzowinę można przechowywać maksymalnie przez 14 dni, co w tym przypadku oznacza, że daty późniejsze niż 19 czerwca są niewłaściwe. Wybór 12 czerwca sugeruje, że wieprzowinę należy spożyć przed upływem 7 dni od daty przyjęcia, co jest zbyt krótkim okresem i nie uwzględnia faktu, że standardy przechowywania przewidują znacznie dłuższy czas. Z kolei wybór 25 czerwca i 26 czerwca wskazuje na całkowite zignorowanie limitów czasowych, co może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych związanych z używaniem przeterminowanego mięsa. Typowym błędem w tego rodzaju rozumowaniu jest niedocenianie znaczenia terminów przydatności do spożycia oraz zasad bezpieczeństwa żywności, które mają na celu ochronę konsumentów. Użycie niepoprawnej daty przechowywania może prowadzić do fatalnych skutków, dlatego wiedza na temat odpowiednich terminów oraz ich przestrzeganie jest kluczowa w branży spożywczej.
