Aby obliczyć współczynnik wykorzystania ładowności pojazdu, należy najpierw obliczyć całkowitą masę ładunku. W tym przypadku mamy 72 paletowe jednostki ładunkowe, z których każda waży 250 kg. Zatem całkowita masa ładunku wynosi: 72 pjł * 250 kg = 18 000 kg, co odpowiada 18 ton. Współczynnik wykorzystania ładowności oblicza się jako stosunek masy ładunku do maksymalnej ładowności pojazdu. Dla pojazdu o ładowności 24 ton, obliczenia wyglądają następująco: 18 ton / 24 tony = 0,75. Oznacza to, że pojazd wykorzystuje 75% swojej ładowności, co jest zgodne z dobrymi praktykami transportowymi, które zalecają optymalne wykorzystanie przestrzeni ładunkowej. Wykorzystanie pojazdu na poziomie 0,75 jest korzystne, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie kosztami transportu oraz redukcję emisji CO2 na jednostkę ładunku, co jest zgodne z najnowszymi trendami w logistyce i zrównoważonym rozwoju.
Obliczając współczynnik wykorzystania ładowności, kluczowe jest zrozumienie, że każdy błąd w obliczeniach może prowadzić do nieprawidłowych wniosków. Na przykład, odpowiedzi sugerujące wartości 0,85, 0,65 lub 0,95 wynikają z niepoprawnego podejścia do zagadnienia. Wartość 0,85 może sugerować, że obliczenia były oparte na błędnym założeniu co do masy ładunku, co jest niezgodne z rzeczywistymi danymi. Z kolei 0,65 wskazuje na zaniżone oszacowanie ładunku, co może wynikać z ignorowania niektórych jednostek ładunkowych lub błędnego przeliczenia ich masy. Odpowiedź 0,95 natomiast implikuje, że pojazd jest niemal całkowicie załadowany, co w tym przypadku nie jest prawidłowe, ponieważ rzeczywista masa ładunku nie przekracza 75% maksymalnej ładowności. Ważne jest, aby przy obliczaniu współczynnika wykorzystania ładowności uwzględnić wszystkie elementy ładunku oraz maksymalne limity ładowności pojazdu, co jest kluczowe w kontekście efektywności operacyjnej w transporcie. Nieprawidłowe podejścia do wagi, ilości ładunku lub interpretacji danych mogą prowadzić do nieefektywnego wykorzystania pojazdu oraz zwiększenia kosztów operacyjnych.