Odpowiedź CIP (Carriage and Insurance Paid to) oraz CIF (Cost, Insurance and Freight) jest prawidłowa, ponieważ obie formuły handlowe wymagają od sprzedającego zorganizowania i opłacenia ubezpieczenia ładunku w czasie transportu. W przypadku CIP, sprzedający musi zapewnić ubezpieczenie na minimalnym poziomie, które pokrywa ryzyka w czasie transportu do wskazanego miejsca przeznaczenia. Natomiast CIF to formuła, która obejmuje zarówno koszty, jak i ubezpieczenie oraz fracht do portu przeznaczenia. Te zasady są zgodne z międzynarodowymi standardami transportowymi i praktykami handlowymi, które podkreślają znaczenie minimalizacji ryzyka w transakcjach międzynarodowych. Na przykład, w sytuacji, gdy firma eksportowa wysyła towary do klienta za granicą, odpowiednie ubezpieczenie może chronić zarówno sprzedającego, jak i kupującego przed stratami wynikającymi z uszkodzenia lub utraty ładunku. W praktyce, wybór odpowiedniej formuły handlowej jest kluczowy dla zabezpieczenia interesów obu stron i należy go rozważyć na etapie negocjacji umowy.
Wybór formuł handlowych takich jak FOB (Free On Board) i FAS (Free Alongside Ship) nie wymaga od sprzedającego zapewnienia ubezpieczenia ładunku na czas transportu. W przypadku FOB, ryzyko przechodzi na kupującego w momencie, gdy towar zostaje załadowany na statek, co oznacza, że to kupujący jest odpowiedzialny za ubezpieczenie od tego momentu. Z kolei FAS, podobnie jak FOB, przenosi odpowiedzialność na kupującego, gdy towar jest usytuowany wzdłuż burty statku, co także wyklucza obowiązek ubezpieczenia ze strony sprzedającego. Wprowadzenie punktów, które nie obligują sprzedającego do ubezpieczenia, prowadzi do nieporozumień w kwestii odpowiedzialności za towar oraz potencjalnych strat. Analizując FCA (Free Carrier) i CPT (Carriage Paid To), należy zwrócić uwagę, że w przypadku FCA sprzedający przekazuje towar przewoźnikowi, co również nie implikuje konieczności ubezpieczenia. W CPT sprzedający ponosi koszty transportu, ale nie ma obowiązku ubezpieczenia, co może prowadzić do ryzyka dla kupującego, jeśli nie zabezpieczy on odpowiednio ładunku. Wreszcie, DAP (Delivered at Place) oraz EXW (Ex Works) również nie zapewniają ubezpieczenia przez sprzedającego. EXW nakłada minimalne obowiązki na sprzedającego, a ryzyko oraz koszty transportu spoczywają na kupującym od momentu odbioru towaru w siedzibie sprzedającego. Dlatego, aby uniknąć nieporozumień, ważne jest zrozumienie, jakie zobowiązania wynikają z wybranej formuły handlowej i czy obejmują one również ubezpieczenie.