Odpowiedź FAS (Free Alongside Ship) jest poprawna, ponieważ zgodnie z definicją tej formuły INCOTERMS, sprzedający dostarcza towar na nabrzeże w porcie załadunku, a od tego momentu odpowiedzialność za towar przechodzi na kupującego. W praktyce oznacza to, że kupujący musi być gotowy do pokrycia kosztów związanych z załadunkiem i transportem towaru po jego dostarczeniu na nabrzeże. Warto zauważyć, że FAS jest szczególnie istotne w transakcjach morskich, gdzie ustalenia dotyczące odpowiedzialności i ryzyka są kluczowe dla obu stron. Przykładowo, jeśli towary są transportowane drogą morską, FAS zapewnia, że ryzyko uszkodzenia towaru przechodzi na kupującego w momencie, gdy towar zostaje dostarczony na nabrzeże, co ma duże znaczenie w kontekście logistyki i ubezpieczeń. Zrozumienie tych zasad pozwala na skuteczniejsze zarządzanie procesami importu i eksportu, co jest istotne w dzisiejszej globalnej gospodarce.
Wybór innej opcji niż FAS może prowadzić do nieporozumień związanych z odpowiedzialnością za towar. Na przykład, odpowiedź EXW (Ex Works) sugeruje, że sprzedający dostarcza towar do własnego zakładu, a kupujący ponosi pełne ryzyko od momentu odbioru, co jest skrajnie różne od sytuacji opisanej w pytaniu. W przypadku CPT (Carriage Paid To), sprzedający ponosi koszty transportu do miejsca docelowego, ale nie przenosi odpowiedzialności na kupującego w momencie dostarczenia towaru na nabrzeże. Z kolei FCA (Free Carrier) umożliwia sprzedającemu dostarczenie towaru do przewoźnika, ale odpowiedzialność również nie przechodzi na kupującego w momencie dostarczenia towaru na nabrzeże, co jest kluczowe w kontekście pytania. Błędem myślowym przy wyborze tych opcji jest pomylenie momentu przejścia ryzyka i odpowiedzialności, co jest istotne w kontekście regulacji INCOTERMS. Zrozumienie różnic między tymi terminami jest niezbędne, aby uniknąć nieporozumień i niekorzystnych warunków w umowach handlowych.
