Odpowiedź samozapalny jest prawidłowa, ponieważ nalepa przedstawiona na cysternie wskazuje na materiał klasy 4 według systemu ADR. Materiały samozapalne to substancje, które mogą zapalić się samodzielnie w wyniku kontaktu z powietrzem w normalnych warunkach. Przykłady takich materiałów obejmują niektóre metale, jak magnez czy sód, które są szczególnie niebezpieczne podczas transportu. Klasa 4 obejmuje również materiały, które w kontakcie z wodą wydzielają gazy zapalne, co czyni je szczególnie ryzykownymi w przypadku transportu. Zastosowanie odpowiednich środków ostrożności, takich jak właściwe oznakowanie cystern, jest niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa podczas transportu tych substancji. Zgodnie z zasadami ADR, przewoźnicy są zobowiązani do stosowania dopełniających środków bezpieczeństwa, co przekłada się na praktyki takie jak szkolenia dla personelu oraz regularne kontrole stanu technicznego pojazdów.
Wybór odpowiedzi wybuchowy, ciekły zapalny lub żrący jest nieprawidłowy, ponieważ każda z tych kategorii odnosi się do innych typów materiałów niebezpiecznych, które są klasyfikowane w systemie ADR. Materiały wybuchowe wymagają szczególnych procedur transportowych i rozróżniają się od samozapalnych, które nie mają zdolności do wybuchu, lecz mogą zapalić się w określonych warunkach. Materiały ciekłe zapalne, takie jak benzyna, klasyfikowane są w innej kategorii, najczęściej jako materiały klasy 3, które są związane z ich właściwościami fizycznymi, a nie z ich zdolnością do samozapłonu. Z kolei materiały żrące, które mogą powodować korozję w kontakcie z innymi substancjami, również nie są zgodne z klasyfikacją klasy 4. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do błędnych odpowiedzi, obejmują nieznajomość klasyfikacji materiałów niebezpiecznych oraz mylenie właściwości chemicznych substancji. Znajomość tych zasad jest kluczowa dla zapewnienia bezpieczeństwa transportu materiałów niebezpiecznych oraz zgodności z regulacjami prawnymi.
