Odpowiedź 1,00 jest poprawna, ponieważ wskaźnik wykorzystania ładowności obliczamy jako stosunek masy ładunku do maksymalnej ładowności pojazdu. W tym przypadku, dopuszczalna masa całkowita (DMC) wynosi 20 ton, a masa własna pojazdu to 4 tony. Zatem maksymalna ładowność wynosi 20 t - 4 t = 16 t. Przewieziony ładunek również ma masę 16 ton, co oznacza, że wykorzystano całą dostępna ładowność. Wzór na wskaźnik wykorzystania ładowności jest następujący: Wskaźnik = Masa ładunku / Maksymalna ładowność. Wstawiając wartości: Wskaźnik = 16 t / 16 t = 1,00. Osiągnięcie wskaźnika 1,00 wskazuje na pełne wykorzystanie możliwości transportowych pojazdu, co jest istotne w kontekście logistyki i zarządzania łańcuchem dostaw, gdzie optymalizacja załadunku i efektywność transportu są kluczowe.
Wskaźnik wykorzystania ładowności jest kluczowym wskaźnikiem efektywności operacji transportowych. Odpowiedzi, które nie osiągają wartości 1,00, mogą być wynikiem nieprawidłowego zrozumienia definicji maksymalnej ładowności lub błędnych obliczeń. Warto pamiętać, że maksymalna ładowność pojazdu to różnica między dopuszczalną masą całkowitą a masą własną pojazdu. W przypadku tego pytania, dopuszczalna masa całkowita wynosi 20 ton, a masa własna to 4 tony, co daje maksymalną ładowność na poziomie 16 ton. Niektóre odpowiedzi mogłyby wynikać z uwzględnienia innych wartości lub błędnych podstaw matematycznych, takich jak niewłaściwe dzielenie masy ładunku przez DMC bez uwzględnienia masy własnej. W praktyce, aby uniknąć takich pomyłek, należy dokładnie analizować wszystkie dane i stosować poprawne wzory. W transporcie rzetelne obliczenia są nie tylko istotne z perspektywy efektywności operacyjnej, ale również z punktu widzenia przepisów prawnych dotyczących transportu i bezpieczeństwa, które wymagają, aby pojazdy nie przekraczały określonych limitów wagowych.