Wahadłowy-ciągły to model przewozu, w którym środek transportu regularnie kursuje pomiędzy dwoma punktami, bez przestojów na załadunek czy wyładunek. Taki system jest stosowany w transporcie, gdzie kluczowe jest utrzymanie ciągłości dostaw i efektywność operacyjna. Przykładem mogą być pociągi towarowe, które w regularnych odstępach czasu przewożą ładunki pomiędzy terminalami, eliminując przestoje związane z załadunkiem. Dzięki temu zwiększa się wydajność transportu, a także zmniejsza ryzyko opóźnień. Model wahadłowy-ciągły jest zgodny z zasadami lean management, które promują eliminację zbędnych procesów i maksymalizację wartości dla klienta. W praktyce, model ten przyczynia się do lepszego planowania tras, bardziej przewidywalnego czasu dostawy oraz efektywnego wykorzystania zasobów transportowych, co jest istotne w branży logistycznej.
Obwodowy-ciągły, promienisty oraz obwodowy to różne modele transportu, które różnią się zasadami kursowania i organizacji przewozów. Model obwodowy-ciągły zakłada kursowanie środka transportu po stałej trasie, ale z załadunkiem i wyładunkiem w różnych punktach na trasie, co może prowadzić do dłuższych czasów dostaw, zwłaszcza gdy przestoje są nieuniknione. W modelu promienistym transport odbywa się z jednego centralnego punktu do rozproszonych punktów, co sprawia, że czas dostawy może być mniej stabilny, a ten model nie zapewnia regularności kursów oraz nie w pełni wykorzystuje możliwości przewozowe w porównaniu do modelu wahadłowego-ciągłego. Natomiast model obwodowy zakłada, że transport odbywa się w zamkniętej pętli, co również nie odpowiada na kryteria regularnych kursów bez przestojów na załadunek i wyładunek. Powszechnym błędem myślowym jest mylenie tych modeli ze względu na ich podobieństwa w organizacji transportu, jednak ważne jest, aby zrozumieć ich specyfikę oraz zastosowanie. W praktyce, wybór niewłaściwego modelu może prowadzić do nieefektywności oraz wyższych kosztów operacyjnych.