System transportu bimodalnego oparty jest na wykorzystaniu specjalnych naczep samochodowych, które mogą być przewożone na torach kolejowych bez konieczności przeładunku ich zawartości. Taki sposób transportu ma wiele zalet, w tym oszczędność czasu i redukcję kosztów związanych z przeładunkiem. Stosowanie naczep na specjalnych wózkach wagonowych umożliwia efektywne przemieszczenie ładunków na duże odległości, łącząc zalety transportu drogowego i kolejowego. Przykładem zastosowania tego systemu może być transport ładunków w ramach logistyki intermodalnej, gdzie naczepy są przewożone z jednego terminala do drugiego bez konieczności ich otwierania. W praktyce, takie rozwiązania są stosowane w branży transportowej, aby zwiększyć efektywność operacyjną i zminimalizować czas przestoju pojazdów. Dobrą praktyką w tym zakresie jest również stosowanie nowoczesnych systemów monitorowania, które pozwalają na śledzenie ładunków w czasie rzeczywistym.
W kilku odpowiedziach pojawiają się błędne koncepcje dotyczące transportu bimodalnego. Na przykład, w przypadku przewozu naczep siodłowych z ciągnikami, istnieje konieczność przestawienia się na transport drogowy, co jest sprzeczne z ideą bimodalności, która ma na celu efektywne wykorzystanie obu środków transportu bez potrzeby ich łączenia podczas transportu. Kolejnym błędem jest założenie, że samochody ciężarowe, w tym jednoczłonowe i z przyczepami, mogą być transportowane w systemie bimodalnym. W rzeczywistości, ten system opiera się na transporcie naczep, a nie pełnych pojazdów, co wynika z ograniczeń technicznych i regulacji dotyczących transportu kolejowego. Dodatkowo, nieprawidłowe jest twierdzenie, że kierowcy towarzyszą przewożonym ładunkom, ponieważ w rozwiązaniach bimodalnych ich obecność nie jest wymagana w trakcie transportu na torach kolejowych. W ten sposób, wiele koncepcji związanych z transportem bimodalnym opiera się na nieporozumieniach dotyczących definicji i zasad działania tego systemu, co może prowadzić do nieefektywnych praktyk w logistyce i transporcie.