Kwalifikacja: TLO.02 - Obsługa operacyjna portu lotniczego i współpraca ze służbami żeglugi powietrznej
Czerwone światło pozycyjne statku powietrznego umiejscowione jest
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
To jest bardzo ważna rzecz w lotnictwie – identyfikacja świateł pozycyjnych. Czerwone światło pozycjyjne zawsze znajduje się na lewym skrzydle statku powietrznego. Zostało to ustalone na podstawie międzynarodowych przepisów, głównie Konwencji o Międzynarodowym Lotnictwie Cywilnym (ICAO, Załącznik 6 i 8), a także regulacji EASA i FAA. Dzięki temu inne statki powietrzne mogą szybko ocenić kierunek lotu na podstawie obserwacji barwy światła – jeśli widzisz czerwone światło po swojej prawej, znaczy, że samolot przelatuje przed tobą z twojej lewej na prawą. To działa trochę jak w żeglarstwie i na statkach – te same kolory, czerwone na lewo (port), zielone na prawo (starboard). Ma to kluczowe znaczenie dla zapobiegania kolizjom, zwłaszcza w nocy lub przy słabej widzialności. W praktyce, w trakcie lotów szkolnych czy nawet podczas zwykłego lotu liniowego, piloci i kontrolerzy nieustannie korzystają z tej wiedzy. Co ciekawe, światła pozycyjne (zwane też nawigacyjnymi) są nierozłącznie związane z procedurami startu, lądowania czy kołowania i wymagane są nawet na wszystkich lotach nocnych. Moim zdaniem to bardzo logiczne i bez tej standaryzacji byłby w powietrzu totalny chaos. Dodatkowo, oprócz czerwonego i zielonego światła, jest jeszcze białe światło pozycyjne na końcu ogona – czasem to właśnie po nim łatwo rozpoznać, czy samolot leci od nas czy do nas. Dobrze znać ten układ – to podstawa bezpieczeństwa.
Przy rozpoznawaniu świateł pozycyjnych łatwo jest się pomylić, zwłaszcza jeśli ktoś nie miał okazji zobaczyć jak one są rozmieszczone na prawdziwym samolocie. Popularnym błędem jest przekonanie, że czerwone światło może być na prawym skrzydle – być może dlatego, że w niektórych dziedzinach oznaczenia bywają mylące, ale w lotnictwie jest jasno: czerwone na lewym, zielone na prawym. To wynika z międzynarodowych przepisów lotniczych, które mają swoje korzenie jeszcze w żeglarstwie, gdzie taki system oznaczeń zapobiegał kolizjom na morzu. Umieszczanie światła pod lub nad silnikami też nie ma żadnego uzasadnienia technicznego – światła pozycyjne muszą być widoczne z dużej odległości i z różnych kątów, dlatego montuje się je dokładnie na końcach skrzydeł (a nie przy silnikach). Można spotkać inne światła np. antykolizyjne (błyskowe czerwone i białe) zamontowane na kadłubie, ogonie czy na grzbiecie samolotu, ale one pełnią inną funkcję – ostrzegają o pracy silników lub obecności statku powietrznego, ale nie służą do określania kierunku lotu. Z mojego doświadczenia wynika, że osoby zaczynające naukę lotnictwa często mieszają światła pozycyjne z innymi światłami pokładowymi, bo na rynku są też różne layouty świateł w zależności od typu samolotu. Jednak ta podstawowa zasada – czerwone na lewym skrzydle – obowiązuje we wszystkich samolotach i śmigłowcach. To jest absolutnie kluczowe dla bezpieczeństwa i orientacji w powietrzu, szczególnie w trudnych warunkach pogodowych czy podczas lotu nocą. Warto sobie to dobrze zakodować – inne odpowiedzi wynikają raczej z nieznajomości tych standardów niż z realnych zastosowań.