Kwalifikacja: TLO.02 - Obsługa operacyjna portu lotniczego i współpraca ze służbami żeglugi powietrznej

Liczba klasyfikacyjna statku powietrznego ACN bywa często mylona z parametrami nawierzchni lotniskowej, co wynika pewnie z podobieństwa skrótów oraz tego, że obydwa te wskaźniki są ze sobą powiązane podczas eksploatacji lotniska. Jednak ACN w żadnym wypadku nie opisuje cech samej nawierzchni – takich jak odporność, gładkość czy szorstkość. ACN to wyłącznie liczba odnosząca się do statku powietrznego, dokładniej – określa, jak bardzo dany samolot „obciąża” daną nawierzchnię pod względem mechanicznego oddziaływania. Odporność, gładkość czy szorstkość to zupełnie inne parametry techniczne, które ocenia się podczas badań i pomiarów nawierzchni, ale one mają swoje własne oznaczenia i procedury (np. PCN dla odporności, wskaźniki makro- i mikrotekstury dla szorstkości/gładkości). Typowym błędem jest myślenie, że ACN mówi o wytrzymałości infrastruktury – otóż nie, od tego jest PCN (Pavement Classification Number). ACN i PCN współdziałają w analizie kompatybilności samolotu z nawierzchnią, a nie w opisie jej właściwości. Można też spotkać się z przekonaniem, że gładkość lub szorstkość decyduje o tym, czy samolot może korzystać z pasa – w rzeczywistości są to aspekty wpływające głównie na przyczepność i bezpieczeństwo podczas hamowania, ale nie na możliwości nośne. Najważniejsze jest zrozumienie, że ACN to parametr stricte dla statku powietrznego i bezpośrednio dotyczy jego wpływu na podłoże, a nie odwrotnie. Mylenie tych pojęć prowadzi do błędnych decyzji operacyjnych i może mieć realne konsekwencje dla bezpieczeństwa eksploatacji lotniska. Moim zdaniem warto zapamiętać, że ACN i PCN to dwa filary oceny zgodności samolotu z infrastrukturą, ale każdy z nich opisuje coś zupełnie innego.