Kwalifikacja: TLO.02 - Obsługa operacyjna portu lotniczego i współpraca ze służbami żeglugi powietrznej

Wielu osobom potrafią się pomylić kolory stosowane na lotniskach, bo na pierwszy rzut oka infrastruktura naziemna wydaje się trochę monotonna. Jednak każde oznaczenie ma swoje ściśle określone miejsce i znaczenie. Na przykład kolor zielony nie pojawia się w kontekście oznaczania osi dróg kołowania; czasem bywa używany w świetlnej sygnalizacji czy oznaczeniach kierunkowych, ale nie jako linia na nawierzchni. Z kolei szary to po prostu barwa podłoża – asfalt czy beton – i nie funkcjonuje jako kolor oznaczenia poziomego. Biały natomiast jest bardzo istotny na lotniskach, bo wskazuje na przykład centralną linię pasa startowego, strefy przyziemienia czy stanowiska postojowe samolotów. I tu pojawia się najczęstszy błąd: przez analogię z drogami publicznymi, na których linie środkowe są białe, niektórzy zakładają, że na lotnisku jest podobnie. To jednak nieporozumienie, bo właśnie dla jasnego rozgraniczenia funkcji poszczególnych nawierzchni ICAO wprowadziło wyraźny podział: żółte linie prowadzą po drogach kołowania, a białe po pasach startowych i drogach dla pojazdów lotniskowych. Moim zdaniem zapamiętanie tej zasady jest kluczowe nie tylko dla egzaminu, ale i dla praktyki lotniczej: system kolorystyczny błyskawicznie pozwala pilotowi rozeznać się w terenie, nawet jeśli sytuacja jest stresująca, a warunki ograniczają widoczność. To nie jest kwestia estetyki czy przypadku – tylko bezpieczeństwa i międzynarodowej spójności.