Kwalifikacja: TLO.02 - Obsługa operacyjna portu lotniczego i współpraca ze służbami żeglugi powietrznej

Z mojego doświadczenia wynika, że bardzo często mylą się osoby, które nie do końca orientują się w strukturze organizacyjnej służb lotniskowych. W rzeczywistości, to nie agent obsługi naziemnej ani przewoźnik lotniczy mają kompetencje do formalnego przekazywania odpowiedzialności za kołujący statek powietrzny. Agent obsługi naziemnej co prawda kontaktuje się z załogą w kwestiach serwisowych, paliwowych czy bagażowych, ale nie odpowiada za ruch statku powietrznego po drodze kołowania. Przewoźnik lotniczy natomiast decyduje o wielu rzeczach operacyjnych – załodze, planie lotu czy slotach – lecz nie uczestniczy bezpośrednio w procesie kontroli ruchu naziemnego na lotnisku. Inspektor Urzędu Lotnictwa Cywilnego to przedstawiciel władzy państwowej, który sprawuje nadzór nad bezpieczeństwem lotnictwa cywilnego w skali całego kraju; nie bierze jednak udziału w codziennych koordynacjach operacyjnych, takich jak przekazywanie odpowiedzialności za samolot podczas kołowania. Najczęstszy błąd w rozumowaniu polega na tym, że szuka się osoby „najwyżej” w hierarchii lub tej, która wydaje się najbardziej formalna – w praktyce jednak procedury są jasno określone w dokumentach takich jak ICAO Doc 4444 oraz AIP Polska. Wszelkie uzgodnienia tego typu są domeną służb kontroli ruchu lotniczego, gdzie granica odpowiedzialności przebiega właśnie pomiędzy koordynatorem ruchu naziemnego (Ground) a kontrolerem wieży (TWR). Tylko takie rozwiązanie zapewnia sprawność i bezpieczeństwo operacji lotniczych na zatłoczonych lotniskach. Warto o tym pamiętać, bo to niby szczegół, a w praktyce bardzo ważna sprawa.