Kwalifikacja: TLO.02 - Obsługa operacyjna portu lotniczego i współpraca ze służbami żeglugi powietrznej
Kategorie: Infrastruktura lotniska Procedury operacyjne
Oznakowanie tożsamości drogi startowej wyznacza się na podstawie
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Oznakowanie tożsamości drogi startowej, czyli te charakterystyczne duże cyfry na początku pasa, ustala się właśnie na podstawie kierunku magnetycznego, a nie przypadkowo czy z wyglądu. Na przykład, pas oznaczony jako „27” oznacza, że jego oś wskazuje około 270° w azymucie magnetycznym, czyli dokładnie na zachód. Jest to bardzo praktyczne — pilot, podchodząc do lądowania albo startu, już z daleka wie, w jakim kierunku będzie się poruszał względem kompasu. To pozwala na bezpieczniejsze planowanie manewrów i lepszą orientację w przestrzeni powietrznej, szczególnie kiedy lotnisko ma kilka pasów ustawionych pod różnymi kątami. Moim zdaniem, to właśnie jest świetne w lotnictwie — dbałość o takie detale, które w praktyce przekładają się na bezpieczeństwo i wygodę pracy. Warto też pamiętać, że jeżeli kierunek magnetyczny drogi się zmienia (bo zmienia się deklinacja magnetyczna Ziemi), lotniska czasami muszą nawet przemalowywać oznaczenia pasa! Takie szczegóły są opisane w przepisach ICAO Annex 14, więc nie jest to tylko lokalna fanaberia, ale międzynarodowy standard. To wszystko pokazuje, że nawet pozornie proste rzeczy jak numer na pasie mają swoje konkretne uzasadnienie techniczne i praktyczne zastosowanie.
W branży lotniczej często spotyka się różne mity dotyczące oznaczeń dróg startowych, a błędy w tym zakresie mogą prowadzić do nieporozumień podczas operacji lotniczych. Część osób myśli, że szerokość czy długość drogi startowej ma wpływ na jej oznakowanie – w praktyce są to jednak zupełnie inne parametry. Szerokość pasa rzeczywiście decyduje o kategoriach lotnisk i typach samolotów, które mogą z niego korzystać, ale nie ma żadnego przełożenia na to, jak pas jest oznakowany cyfrowo. Długość natomiast jest istotna przy planowaniu startów i lądowań, jednak jej wartość nie pojawia się w numeracji drogi startowej. Spotkałem się też z przekonaniem, że odległość od progu drogi startowej ma znaczenie w tej kwestii – to zupełnie nietrafiony trop, bo próg jest po prostu początkiem obszaru przeznaczonego do lądowania lub startu i jego położenie nie wpływa na numerację. Najczęstszą pomyłką jest jednak mylenie oznakowania z fizycznymi właściwościami drogi, a nie jej położeniem względem kierunków magnetycznych. To właśnie azymut magnetyczny, zaokrąglony do najbliższej dziesiątki i podzielony przez 10, decyduje o tym, jaki numer pojawi się na pasie. Widać, jak ważne jest rozumienie standardów ICAO oraz praktycznych zastosowań tych reguł w codziennej pracy na lotnisku. Warto patrzeć szerzej i kojarzyć, że te cyfry są informacją nawigacyjną, a nie techniczną czy konstrukcyjną.