Kwalifikacja: TLO.02 - Obsługa operacyjna portu lotniczego i współpraca ze służbami żeglugi powietrznej
Przepisy dotyczące eksploatacji portów lotniczych w Polsce zawarte są w
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Prawo lotnicze to podstawowy akt prawny regulujący całą działalność lotniczą w Polsce, również tę związaną z eksploatacją portów lotniczych. W praktyce, każdy port lotniczy, czy to duży międzynarodowy hub jak Warszawa-Okęcie, czy mniejsze regionalne lotnisko, działa w oparciu o tę ustawę. Zawiera ona precyzyjne wymagania dotyczące infrastruktury, zarządzania, procedur bezpieczeństwa, a nawet zakresu odpowiedzialności poszczególnych instytucji. Często spotyka się sytuację, że zarządcy portów lotniczych muszą opracowywać wewnętrzne procedury właśnie w oparciu o zapisy ustawy Prawo lotnicze i jej rozporządzenia wykonawcze. To jest taki trochę fundament całego systemu lotnictwa cywilnego w Polsce. Moim zdaniem, znajomość tej ustawy to absolutna podstawa dla każdego, kto myśli o pracy w branży lotniczej – i to nie tylko na papierze, bo w praktyce, przy jakichkolwiek kontrolach czy audytach, zawsze odwołuje się właśnie do Prawa lotniczego. Warto też wiedzieć, że ustawa ta implementuje wiele przepisów międzynarodowych i europejskich, dostosowując je do realiów naszego kraju. Także, jeżeli pojawiają się jakieś niejasności, to właśnie tam trzeba szukać odpowiedzi – nie w dokumentach ONZ czy ICAO, tylko w polskim akcie prawnym. Z mojego doświadczenia wynika, że nawet osoby spoza branży, które zetknęły się z funkcjonowaniem portów lotniczych, bardzo szybko przekonują się, że bez znajomości tej ustawy po prostu nie da się skutecznie działać.
Wiele osób myli się, szukając podstaw eksploatacji portów lotniczych w decyzjach administracyjnych albo w dokumentach międzynarodowych typu załączniki do konwencji chicagowskiej. To jest taki częsty błąd, zwłaszcza na początku nauki o lotnictwie. Decyzje administracyjne, owszem, mają znaczenie w praktyce technicznej zarządzania portem, ale one najczęściej są wydawane właśnie w oparciu o przepisy ustawy Prawo lotnicze. Nie mogą tych przepisów zastępować ani wykraczać poza ich ramy – są raczej narzędziem wykonawczym, a nie źródłem prawa materialnego. Z kolei załączniki do konwencji chicagowskiej, na przykład załącznik 6 czy 4, to dokumenty międzynarodowe, które zawierają standardy i zalecenia dotyczące ogólnego bezpieczeństwa operacji lotniczych czy wymagań dla statków powietrznych (np. załącznik 6) albo osłony nawigacyjnej. Jednak te załączniki nie są bezpośrednio stosowane jako prawo w Polsce – krajowe przepisy, głównie ustawa Prawo lotnicze, implementują ich postanowienia w naszym systemie prawnym. To ważne rozróżnienie, bo czasami wydaje się, że wystarczy znać międzynarodowe standardy, a tymczasem praktyka pokazuje, że bez znajomości krajowego prawa można się mocno pogubić, szczególnie w aspekcie odpowiedzialności prawnej i praktycznego zarządzania portem. Dlatego właśnie eksploatacja portów lotniczych w Polsce musi być zgodna przede wszystkim z ustawą Prawo lotnicze, a nie wyłącznie z załącznikami ICAO czy z decyzjami wydawanymi ad hoc przez administrację lotniczą. To bywa mylące, ale takie są realia branży lotniczej w naszym kraju.