Kwalifikacja: TLO.02 - Obsługa operacyjna portu lotniczego i współpraca ze służbami żeglugi powietrznej

W lotnictwie bardzo ważną rolę odgrywa bezpieczeństwo i minimalizowanie ryzyka kolizji z przeszkodami terenowymi, szczególnie po zmroku. Często pojawia się przekonanie, że do oznakowania przeszkód wystarczą symbole, napisy czy specjalne poziome malowania – ale to niestety nie ma zastosowania w praktyce przy oznakowaniu nocnym. Symbole lub napisy są kompletnie niewidoczne dla pilota samolotu czy śmigłowca lecącego w nocy nawet z bardzo dużej odległości, bo światło z reflektorów statku powietrznego nie oświetla całego terenu, a zasięg wzroku jest wtedy bardzo ograniczony. Stosowanie poziomego oznakowania, choć czasami jest wykorzystywane w miejscach jak pasy startowe czy drogi kołowania, to w przypadku pionowych przeszkód, takich jak maszty czy kominy, praktycznie nie istnieje jako metoda ostrzegania lotników. Przeszkody lotnicze muszą być widoczne nawet z kilku kilometrów, co żadne statyczne oznakowanie graficzne nie jest w stanie zapewnić – szczególnie podczas złych warunków pogodowych, mgły czy opadów. To prowadzi do częstego błędu myślowego: utożsamiania znaków naziemnych z bezpieczeństwem lotniczym. Tak naprawdę jedynym skutecznym i akceptowanym w branży lotniczej rozwiązaniem nocnym są światła przeszkodowe, które stosuje się zgodnie z restrykcyjnymi standardami ICAO i odpowiednich rozporządzeń krajowych. Dzięki nim pilot orientuje się, że musi zachować szczególną ostrożność, a sama przeszkoda jest dobrze widoczna nie tylko na krótki dystans, ale również przy podejściach do lądowania czy przelotach na wysokości. Bez tego rozwiązania bezpieczeństwo operacji nocnych byłoby poważnie zagrożone, co niestety w przeszłości prowadziło do realnych katastrof.