Kwalifikacja: TLO.02 - Obsługa operacyjna portu lotniczego i współpraca ze służbami żeglugi powietrznej
Kategorie: Procedury operacyjne Bezpieczeństwo i ochrona
Standardy bezpieczeństwa ochrony pasażerów i mienia portu lotniczego zawarte są w
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Standardy bezpieczeństwa ochrony pasażerów i mienia portu lotniczego są jasno zdefiniowane w Programie ochrony oraz w Planie ochrony. Takie dokumenty to podstawa w lotnictwie cywilnym, bo określają, jak na co dzień i w sytuacjach szczególnych zapewnia się bezpieczeństwo wszystkim osobom i zasobom na terenie lotniska. Program ochrony to taki ogólny zbiór zasad i procedur wynikających bezpośrednio z przepisów krajowych i międzynarodowych, np. Rozporządzenia (UE) 2015/1998, które narzuca minimalne standardy w całej Unii Europejskiej. Plan ochrony natomiast jest bardziej szczegółowy – pokazuje, jak konkretne lotnisko wdraża te zasady u siebie, na swoim terenie, uwzględniając swoje unikalne zagrożenia i specyfikę infrastruktury. Obejmuje np. procedury kontroli dostępu, reagowania na potencjalne zagrożenia, działania w razie incydentów czy nawet planowanie współpracy z innymi służbami – to wszystko czarno na białym w tych dokumentach. Moim zdaniem kluczowe jest to, że sam Plan ochrony jest regularnie aktualizowany, bo zagrożenia i technologie się zmieniają. Bez takiego podejścia trudno byłoby skutecznie chronić ludzi i majątek, a także spełnić wymagania audytów międzynarodowych. Takie dokumenty nie są tylko papierem – realnie wpływają na to, jak pracownicy lotniska zachowują się każdego dnia, jakie procedury stosują, jak szybko reagują na nietypowe sytuacje czy alarmy. Osobiście uważam, że znajomość tych zasad to absolutna podstawa dla każdego, kto chce pracować w branży lotniczej, nawet jeśli nie jest się bezpośrednio ochroniarzem. Nawet osoby sprzątające czy obsługa techniczna powinna wiedzieć, gdzie szukać informacji i jak się zachować, bo bezpieczeństwo na lotnisku to praca zespołowa.
Wielu osobom wydaje się, że bezpieczeństwo na lotnisku to głównie kwestia szybkiego działania w sytuacji zagrożenia lub specjalnych służb, takich jak Straż Graniczna czy KAS. To jednak dość uproszczone podejście, które nie oddaje skali i technicznego zaawansowania systemów ochrony na lotniskach. Plan działania w sytuacji zagrożenia jest ważny, ale dotyczy głównie reagowania na już zaistniałe incydenty – jak pożar, atak terrorystyczny czy awaria. Nie zawiera natomiast szczegółowych standardów ochrony mienia i pasażerów na co dzień, tylko wyznacza, kto i co ma robić podczas kryzysu. Procedury Straży Granicznej czy Krajowej Administracji Skarbowej to z kolei wąskie wycinki, które opisują działania tych konkretnych służb – np. kontrolę graniczną lub celną pasażerów i towarów. Oczywiście, te procedury są ważne, ale nie pokrywają całości zagadnień związanych z bezpieczeństwem portu lotniczego. Typowym błędem jest utożsamianie bezpieczeństwa tylko z kontrolą paszportową, celną czy obecnością służb mundurowych. W rzeczywistości branżowe dobre praktyki, zgodnie z wytycznymi ICAO i europejskimi przepisami, wymagają, by każdy port lotniczy miał własny Program ochrony oraz szczegółowy Plan ochrony. To one właśnie integrują wszystkie aspekty zabezpieczenia – od kontroli dostępu, przez monitoring, po szkolenia personelu i współpracę między służbami. Bez tych dokumentów nie da się efektywnie zarządzać bezpieczeństwem w dłuższej perspektywie, zwłaszcza przy tak skomplikowanych operacjach i setkach tysięcy pasażerów rocznie. W skrócie – bezpieczeństwo na lotnisku to coś więcej niż tylko szybka reakcja służb czy wyrywkowa kontrola. To całościowy, przemyślany system, opisany dokładnie w Programie i Planie ochrony.