Kwalifikacja: TLO.02 - Obsługa operacyjna portu lotniczego i współpraca ze służbami żeglugi powietrznej

Wydaje mi się, że jednym z najczęstszych powodów błędów przy oznaczeniach dróg startowych jest nieuwzględnienie zarówno kierunku magnetycznego, jak i dokładnego określenia strony (lewa/prawa). W przypadku równoległych dróg startowych numery wyznacza się na podstawie kierunku lądowania – czyli 110° daje numer 11, ponieważ odrzuca się ostatnią cyfrę i zostaje 11. Do tego dochodzi oznaczenie strony: L (lewy), R (prawy), a czasem C (środkowy). Jeżeli lądujemy na dwóch pasach równoległych na kierunku 110°, to patrząc z perspektywy pilota, który podchodzi do lotniska, prawy pas to 11R, a lewy 11L. Często myli się to, odwracając strony w stosunku do mapy lotniska albo patrząc z drugiej strony pasa, co prowadzi do pomyłek. Odpowiedzi z numerem 25 (czyli 25L lub 25R) są nieprawidłowe, bo 25 to numer pasa od strony 250°, a nie 110°, więc nie odnosi się do podanego kierunku lądowania. Z kolei 11L, choć ma właściwy numer kierunku, odnosi się do lewego, nie prawego pasa. To jest taki drobny szczegół, który potrafi zmylić nawet doświadczonych uczniów lotniczych – zwłaszcza gdy nie pamięta się, że strony L/R zawsze określane są na podstawie patrzenia w kierunku lądowania. Moim zdaniem takie niuanse to podstawa bezpieczeństwa operacji lotniczych, bo źle zidentyfikowany pas może prowadzić do bardzo groźnych sytuacji. Warto to zapamiętać, bo na egzaminach i w praktyce jest to absolutnie kluczowe.