Kwalifikacja: MED.10 - Świadczenie usług w zakresie masażu
Zawód: Technik masażysta
Aby ocenić i zanotować ruchomość odcinka szyjnego kręgosłupa przed rozpoczęciem masażu medycznego, masażysta powinien zastosować metodę
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź SFTR (Segmental Functional Testing of the Range) jest właściwa, ponieważ jest to metoda oceny funkcji ruchomości odcinka szyjnego kręgosłupa. SFTR koncentruje się na ocenie segmentalnej, co pozwala zidentyfikować ograniczenia ruchowe oraz dysfunkcje, które mogą wpływać na wydolność pacjenta. Dzięki zastosowaniu SFTR masażysta może dokładnie określić zakres ruchu, a także precyzyjnie zlokalizować obszary wymagające interwencji. Przykładem może być sytuacja, w której ruchomość w odcinku szyjnym jest ograniczona z powodu napięcia mięśniowego; dzięki SFTR terapeuta może dostosować techniki masażu, aby skupić się na rozluźnieniu tych specyficznych tkanek. Zastosowanie tej metody jest zgodne z zaleceniami wielu organizacji zajmujących się terapią manualną i rehabilitacją, które podkreślają znaczenie dokładnej oceny przed przystąpieniem do jakiejkolwiek formy terapii, co zwiększa efektywność zabiegów oraz bezpieczeństwo pacjenta.
Wybór ECOG, NYHA lub Lovetta do oceny ruchomości odcinka szyjnego kręgosłupa jest nieadekwatny z kilku powodów. ECOG (Eastern Cooperative Oncology Group) jest narzędziem stosowanym głównie w onkologii do oceny sprawności fizycznej pacjentów, a nie do oceny ruchomości kręgosłupa. Obejmuje ocenę ogólnego stanu zdrowia i zdolności pacjenta do wykonywania codziennych czynności, ale nie dostarcza informacji o szczegółowych ograniczeniach ruchowych w obrębie kręgosłupa szyjnego, co jest kluczowe dla masażysty. NYHA (New York Heart Association) z kolei dotyczy klasyfikacji niewydolności serca, oceniając stopień duszności pacjenta przy wysiłku fizycznym. Ta metoda nie ma zastosowania w kontekście oceny ruchomości kręgosłupa i nie dostarcza danych potrzebnych do przeprowadzenia masażu. Lovetta to narzędzie dotyczące oceny funkcji psychomotorycznych, które również nie odnosi się do oceny strukturalnej i funkcjonalnej odcinka szyjnego kręgosłupa. Te błędne wybory wynikają często z mylenia obszarów oceny funkcji oraz zastosowania konkretnych narzędzi. W praktyce masażysta powinien korzystać z metod, które są bezpośrednio związane z anatomią i biomechaniką kręgosłupa, aby skutecznie diagnozować i leczyć dolegliwości pacjenta.