Masaż o dużej sile, który działa na progu bolesności, ma działanie hamujące na układ nerwowy. W praktyce oznacza to, że intensywne stymulacje mechaniczne, przekraczające poziom komfortu, mogą wywoływać reakcję obronną organizmu, skutkując spowolnieniem aktywności nerwowej. Takie podejście znajduje zastosowanie w terapii bólu, gdzie celem jest zmniejszenie nadwrażliwości tkanek i redukcja odczucia bólu. Na przykład, w przypadku pacjentów z przewlekłym bólem pleców, masaż o dużej sile może przyczynić się do zmniejszenia napięcia mięśniowego, co z kolei hamuje impulsy bólowe docierające do centralnego układu nerwowego. Zgodnie z zasadami pracy z pacjentem, ważne jest, aby terapeuta był świadomy granic komfortu pacjenta, co pozwala na efektywne wykorzystanie masażu w kontekście łagodzenia bólu i poprawy ogólnego samopoczucia. Warto również podkreślić, że techniki masażu z zastosowaniem dużej siły powinny być stosowane w sposób kontrolowany i z uwzględnieniem indywidualnych potrzeb pacjenta.
Masaż o dużej sile na progu bolesności nie działa uspokajająco, pobudzająco ani tonizująco, co może prowadzić do błędnych przekonań na temat technik masażu. W przypadku odpowiedzi wskazujących na działanie uspokajające, warto zauważyć, że tego typu masaż w rzeczywistości może wywołać reakcje stresowe, które prowadzą do zwiększenia napięcia mięśniowego, a nie jego redukcji. Koncepcja pobudzenia układu nerwowego poprzez intensywną stymulację jest mylna, ponieważ w rzeczywistości takie działanie może wywołać nadmierne pobudzenie, prowadząc do dyskomfortu. Z kolei sugestia, że masaż działa tonizująco, jest nieprecyzyjna, ponieważ tonizacja odnosi się do zwiększenia napięcia mięśniowego, co w kontekście intensywnego masażu może prowadzić do odwrotnych efektów. W praktyce, terapia manualna powinna koncentrować się na odpowiednich technikach i dostosowywaniu siły działania do indywidualnych potrzeb pacjenta, a nie na generalizowaniu skutków działania masażu. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że odpowiedni dobór intensywności masażu w kontekście terapeutycznym powinien być ściśle związany z reakcją organizmu oraz jego indywidualnymi potrzebami, aby uzyskać optymalne rezultaty.