Siniak, inaczej nazywany krwiakiem, powstaje na skutek uszkodzenia drobnych naczyń krwionośnych, które prowadzi do wycieku krwi do tkanek otaczających uszkodzenie. Występuje najczęściej w wyniku urazów, takich jak uderzenia czy upadki. W praktyce klinicznej, identyfikacja siniaka jest istotna, ponieważ pozwala ocenić stopień urazu oraz wykluczyć poważniejsze uszkodzenia, takie jak złamania kości. Siniaki mogą się różnić kolorem, co świadczy o procesie gojenia; od czerwonego, przez fioletowy, zielony, aż do żółtego, co jest wynikiem rozkładu hemoglobiny. W przypadku poważniejszych urazów, gdy siniak jest duży lub towarzyszą mu inne objawy, zaleca się konsultację z lekarzem. Standardy medyczne dotyczące leczenia siniaków obejmują m.in. stosowanie zimnych okładów oraz unikanie obciążania uszkodzonego miejsca, co przyspiesza proces gojenia oraz minimalizuje dolegliwości bólowe.
Otarcie jest obrażeniem skóry, które nie prowadzi do uszkodzenia naczyń krwionośnych. W odróżnieniu od siniaka, otarcie nie wiąże się z wysiękiem krwi do tkanek, a raczej z usunięciem naskórka. Często występuje w wyniku tarcia, na przykład podczas upadku na szorstką powierzchnię. Zranienie to ogólny termin, który może odnosić się do wszelkich uszkodzeń ciała, ale nie definiuje specyficznego mechanizmu powstawania krwiaka, jakim jest uszkodzenie drobnych naczyń krwionośnych. W przypadku złamania, mamy do czynienia z przerwaniem ciągłości kości, co również nie jest związane z wysiękiem krwi do tkanek w taki sposób, jak ma to miejsce przy siniaku. Typowe błędy myślowe polegają na myleniu tych terminów oraz na niepoprawnym interpretowaniu objawów klinicznych. Wiedza o różnicach między tymi rodzajami uszkodzeń jest kluczowa w diagnostyce i odpowiednim leczeniu, a także w unikaniu powikłań zdrowotnych.