Kwalifikacja: MED.10 - Świadczenie usług w zakresie masażu
Zawód: Technik masażysta
Czym jest przeciwskazanie do realizacji masażu klasycznego mięśni przykręgosłupowych?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa (ZZSK) jest przewlekłą chorobą zapalną, która prowadzi do postępującej sztywności kręgosłupa i stawów. W okresie silnego zaostrzenia objawy mogą być bardzo nasilone, co skutkuje dużym bólem i ograniczeniem ruchomości. W takich sytuacjach masaż klasyczny może być niewłaściwy, ponieważ może pogorszyć stan pacjenta, powodując dodatkowy ból oraz nasilenie objawów zapalnych. Zamiast masażu, w przypadku ZZSK w okresie zaostrzenia, zaleca się stosowanie działań mających na celu zmniejszenie bólu, takich jak fizykoterapia czy terapia farmakologiczna. Praktyka terapeutyczna powinna opierać się na zaleceniach ekspertów oraz aktualnych wytycznych dotyczących terapii manualnej i rehabilitacji w chorobach reumatycznych, które ostrzegają przed stosowaniem intensywnych technik manualnych w stanach zapalnych. Dlatego ważne jest, aby terapeuci byli dobrze zorientowani w wskazaniach i przeciwwskazaniach do stosowania masażu w takich przypadkach.
Dyskopatia w odcinku piersiowym kręgosłupa bez objawów korzeniowych jest stanem, którego obecność z reguły nie wyklucza możliwości wykonywania masażu. O ile dyskopatia może powodować dyskomfort, masaż może być nawet korzystny w łagodzeniu napięć mięśniowych i poprawie krążenia. Podobnie, zespół bólowy odcinka lędźwiowego kręgosłupa w okresie przewlekłym, o ile nie wiąże się z ostrym nawrotem bólu, także nie powinien być przeszkodą dla zastosowania technik masażu, które mogą przynieść ulgę pacjentowi. Skolioza funkcjonalna, która nie wywołuje dolegliwości bólowych, jest kolejnym przykładem, w którym masaż może być stosowany jako jedna z form terapii, pomagająca w relaksacji mięśni i poprawie postawy. Kluczem do zrozumienia tego zagadnienia jest rozpoznanie, że masaż nie jest przeciwwskazany w przypadku wszystkich problemów ze kręgosłupem, ale raczej w sytuacjach, gdy stan pacjenta jest zaawansowany i może prowadzić do poważnych powikłań zdrowotnych. Dlatego terapeuci powinni dokładnie oceniać każdy przypadek indywidualnie, stosując podejście oparte na wiedzy medycznej oraz standardach dobrej praktyki.