Odpowiedź dotycząca mięśnia krawieckiego jest prawidłowa, ponieważ ten mięsień jest bezpośrednio związany z obszarem, który reaguje na zmiany sił pociągania w obrębie więzadła pachwinowego. Mięsień krawiecki, jako jeden z mięśni grupy zginaczy uda, odgrywa kluczową rolę w stabilizacji stawu biodrowego oraz w ruchach kończyny dolnej, takich jak zgięcie i rotacja. W kontekście masażu tensegracyjnego, który polega na delikatnym manipulowaniu tkankami miękkimi w celu przywrócenia równowagi i elastyczności, zmiana napięcia w więzadle pachwinowym może wpłynąć na aktywność mięśnia krawieckiego. W praktyce, terapeuci mogą stosować techniki rozluźniające i mobilizujące, aby zredukować napięcie w tym obszarze, co prowadzi do poprawy funkcji ruchowych. Znajomość anatomicznych powiązań między więzadłami a mięśniami jest niezbędna w pracy z pacjentami, co potwierdzają standardy praktyki terapeutycznej.
Wybór niepoprawnych mięśni, takich jak brzuchaty łydki, półbłoniastego czy prostego uda, wynika z nieprawidłowego zrozumienia anatomicznych relacji oraz funkcji tych mięśni. Mięsień brzuchaty łydki, znajdujący się w dolnej części nóg, jest zaangażowany głównie w ruchy zgięcia podeszwowego stopy oraz stabilizację stawu skokowego. Jego napięcie nie ma bezpośredniego związku z napięciem więzadła pachwinowego, które leży w zupełnie innym obszarze ciała. Półbłoniasty, jako mięsień tylnej grupy uda, ma związek z ruchem zgięcia w stawie kolanowym i prostowania w stawie biodrowym, jednak nie reaguje na zmiany napięcia w obrębie więzadła pachwinowego w taki sposób, jak mięsień krawiecki. Mięsień prosty uda, będący dużym mięśniem czworogłowym, również nie jest bezpośrednio skorelowany z tą strukturą, gdyż jego główne funkcje dotyczą ruchów nóg oraz stabilizacji stawu kolanowego. W kontekście masażu tensegracyjnego kluczowe jest zrozumienie, że efektywnie wpływając na napięcia w obrębie więzadeł, można oddziaływać na odpowiednie grupy mięśniowe. Stąd, wybór niewłaściwych mięśni prowadzi do zniekształconego obrazu biomechaniki ciała oraz błędnych założeń dotyczących skuteczności terapii.