Kwalifikacja: MED.10 - Świadczenie usług w zakresie masażu

Wybór odpowiedzi dotyczących napadu duszności w wyniku gwałtownego skurczu mięśni międzyżebrowych jest błędny, ponieważ to nie mięśnie międzyżebrowe są głównymi uczestnikami w patogenezie astmy. Astma charakteryzuje się przede wszystkim skurczem mięśni gładkich oskrzeli, a nie mięśni szkieletowych, do których należą mięśnie międzyżebrowe. Napad duszności u pacjentów z astmą jest efektem zwężenia dróg oddechowych, a nie skurczu mięśni oddechowych. Ponadto, sugestia, że masaż może poprawić wentylację przez zmniejszone wydzielanie flegmy, jest mylna. Masaż nie wpływa bezpośrednio na produkcję śluzu w oskrzelach, a jedynie może wpłynąć na relaksację i ogólny komfort pacjenta. Ostatnia opcja, sugerująca poprawę wentylacji przez odruchowe rozszerzenie drzewa oskrzelowego, również jest mylnym założeniem. Odruchowe rozszerzenie oskrzeli jest rzadkością w kontekście silnych bodźców mechanicznych, takich jak masaż, szczególnie u osób z predyspozycją do astmy. W praktyce klinicznej ważne jest, aby pamiętać, że masoterapia nie jest techniką, która może zneutralizować odruchy astmatyczne. Terapeuci powinni dążyć do zrozumienia mechanizmów astmy oraz wprowadzać techniki, które są bezpieczne i przynoszą korzyści pacjentom z tym schorzeniem.