Mięsień obły mniejszy jest kluczowym antagonistą dla mięśnia podłopatkowego i odgrywa istotną rolę w ruchu rotacji zewnętrznej ramienia w stawie ramiennym. Jest to mięsień, który przyczepia się do tylnej powierzchni łopatki i kończy na dużym guzku kości ramiennej. Jego aktywacja powoduje, że humerus (kość ramienna) obraca się na zewnątrz, co jest niezbędne w wielu sytuacjach funkcjonalnych, takich jak rzut piłką czy unikanie przeszkód. W praktyce, znajomość funkcji mięśnia obłego mniejszego jest istotna w rehabilitacji oraz w treningu sportowym, gdzie kontrola rotacji zewnętrznej jest kluczowa dla zapobiegania kontuzjom barku. W standardach medycyny sportowej oraz przy ocenie funkcji motorycznych, testy na rotację zewnętrzną często uwzględniają siłę mięśnia obłego mniejszego, co podkreśla jego znaczenie w biomechanice stawu ramiennego.
Odpowiedzi takie jak obły większy, najszerszy grzbietu oraz piersiowy mniejszy odnoszą się do różnych funkcji w obrębie stawu ramiennego, jednak nie są odpowiednie w kontekście ruchu rotacji zewnętrznej kończyny górnej. Mięsień obły większy, choć uczestniczy w ruchach ramienia, ma zasadniczo rolę w rotacji wewnętrznej oraz w przywodzeniu. Z tego powodu jego zaangażowanie w ruch rotacji zewnętrznej jest ograniczone. Podobnie mięsień najszerszy grzbietu jest głównie odpowiedzialny za przywodzenie i rotację wewnętrzną ramienia, co sprawia, że jego rola w rotacji zewnętrznej jest nieadekwatna. Z kolei piersiowy mniejszy jest zaangażowany w ruchy stabilizacyjne i obniżające łopatkę, ale nie uczestniczy w rotacji zewnętrznej ramienia. Typowym błędem myślowym jest skupianie się na ogólnych funkcjach mięśni bez uwzględnienia ich specyficznej roli w kontekście rotacji zewnętrznej stawu ramiennego. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe w anatomii klinicznej, rehabilitacji oraz treningu sportowym, gdzie precyzyjne rozpoznanie działania mięśni wpływa na skuteczność terapii oraz treningu.