Kwalifikacja: TLO.03 - Wykonywanie obsługi technicznej płatowca i jego instalacji oraz zespołu napędowego statków powietrznych
Zawód: Technik mechanik lotniczy
Etapy przeprowadzania badania elementów silnika z wykorzystaniem defektoskopii luminescencyjnej obejmują następujące kroki:
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ proces defektoskopii luminescencyjnej składa się z precyzyjnie określonych etapów, które służą do skutecznego wykrywania defektów materiałowych. Pierwszym krokiem jest zanurzenie badanego elementu w luminoformie, co pozwala na równomierne pokrycie powierzchni substancją luminescencyjną. To kluczowy etap, ponieważ luminoforma działa jak nośnik, który uchwyci defekty w materiale. Następnie posypanie elementu opiłkami tlenku magnezu ma na celu stworzenie kontrastu, który pomoże w detekcji pęknięć. Oświetlenie elementu lampą defektoskopową aktywuje luminescencję w miejscach, gdzie występują defekty, co czyni je widocznymi. Ostatni etap, obserwacja pęknięć, pozwala na dokładną analizę i ocenę stanu materiału. Taki proces wykorzystywany jest w wielu branżach, na przykład w przemyśle motoryzacyjnym i lotniczym, gdzie błędy w materiałach mogą prowadzić do poważnych awarii. Standardy takie jak ISO 9712 definiują wymagania dla procedur defektoskopowych, co powinno być zawsze brane pod uwagę w praktyce inżynieryjnej.
Podane odpowiedzi zawierają istotne błędy w zrozumieniu procesu defektoskopii luminescencyjnej, co może prowadzić do nieefektywnego wykrywania defektów w materiałach. Zaczynając od posypania opiłkami aluminiowymi, które w rzeczywistości nie są stosowane w tym procesie, a zamiast tego powinny być używane opiłki tlenku magnezu, to podejście znacząco obniża wiarygodność wyników. Opiłki aluminiowe nie współpracują z luminoformą w taki sposób, aby skutecznie uwydatniały defekty. Ponadto, w niektórych odpowiedziach sugeruje się, że naświetlanie lampą defektoskopową powinno następować przed lub po zanurzeniu, co jest niezgodne z właściwą procedurą. Naświetlanie powinno być zawsze poprzedzone odpowiednim przygotowaniem powierzchni, aby zapewnić maksymalną detekcję pęknięć. Zastosowanie błędnych materiałów i niewłaściwa kolejność operacji mogą prowadzić do fałszywych wyników, co jest nieakceptowalne w kontekście krytycznych zastosowań inżynieryjnych, takich jak inżynieria lotnicza czy motoryzacyjna, gdzie bezpieczeństwo jest priorytetem. Praktyki te są jasno określone w standardach branżowych, takich jak ISO 3452, które podkreślają znaczenie stosowania odpowiednich materiałów i procedur, aby zapewnić rzetelność i bezpieczeństwo przeprowadzanych badań.