Kwalifikacja: TLO.03 - Wykonywanie obsługi technicznej płatowca i jego instalacji oraz zespołu napędowego statków powietrznych

Defektoskopia magnetyczna jest techniką, która ogranicza się do materiałów o właściwościach ferromagnetycznych. Wybór odpowiedzi dotyczącej stali austenitycznych, kompozytów czy polimerów opiera się na nieporozumieniu dotyczącym właściwości tych materiałów. Stale austenityczne, na przykład, charakteryzują się strukturą krystaliczną, która nie pozwala na trwałe namagnesowanie, co czyni je niewłaściwymi do badań metodą magnetyczną. Ponadto, kompozyty i polimery, które są zazwyczaj materiałami niemagnetycznymi, nie będą reagować na pole magnetyczne, a ich strukturalne cechy wykluczają wykrywanie wad tą metodą. W praktyce błędna interpretacja zastosowania metod defektoskopowych w kontekście niewłaściwych materiałów często prowadzi do pominięcia efektywnych technik inspekcyjnych, takich jak ultradźwięki czy radiografia. Zrozumienie, że nie wszystkie materiały mogą być badane metodą magnetyczną, jest kluczowe dla efektywności procesów kontrolnych w przemyśle. Warto zwrócić uwagę na standardy branżowe, które podkreślają znaczenie selekcji odpowiednich metod na podstawie właściwości materiałów, co zapobiega błędom w ocenie ich integralności.