Kwalifikacja: MEC.03 - Montaż i obsługa maszyn i urządzeń

Zastosowanie tokarek tarczowych, karuzelowych czy kłowych w produkcji seryjnej do realizacji wielu zabiegów obróbczych w jednym zamocowaniu jest niewłaściwe z kilku istotnych powodów. Tokarki tarczowe są przede wszystkim dedykowane do obróbki obiektów o dużych średnicach, co ogranicza ich zastosowanie do mniejszych, złożonych operacji, a ich konstrukcja nie pozwala na szybkie zmiany narzędzi skrawających. Tokarki karuzelowe, chociaż używane do obróbki dużych elementów, zasadniczo wymagają rotacji samego przedmiotu obrabianego, co w połączeniu ze skomplikowanymi operacjami skutkuje dłuższym czasem cyklu obróbczego i mniejszą elastycznością, co jest niepraktyczne w kontekście seryjnej produkcji komponentów. Tokarki kłowe natomiast są przystosowane głównie do toczenia prostych, liniowych kształtów, co również ogranicza ich wykorzystanie w bardziej złożonych operacjach, które wymagają wieloetapowej obróbki. Kluczowym błędem myślowym jest zatem nieuznawanie, że produkcja seryjna wymaga narzędzi umożliwiających jednoczesne wykonywanie wielu operacji w krótkim czasie, co jest zaspokojone wyłącznie przez tokarki rewolwerowe. Wybór niewłaściwego narzędzia do zadań obróbczych może prowadzić do obniżenia wydajności produkcji oraz zwiększenia kosztów operacyjnych, co w branży produkcyjnej jest absolutnie niepożądane.