Wybór odpowiedzi 80 jest poprawny, ponieważ do obliczenia liczby części wyprodukowanych w ciągu tygodnia należy najpierw ustalić efektywny czas pracy. Pracownik pracuje 40 godzin w tygodniu, ale tylko 80% tego czasu jest efektywnie wykorzystywane na produkcję, co daje 32 godziny (40 godzin * 0,8). Następnie, aby obliczyć liczbę wyprodukowanych części, dzielimy efektywny czas pracy przez czas potrzebny na wytworzenie jednej części. Czas produkcji jednej części wynosi 0,4 godziny, co oznacza, że pracownik w ciągu 32 godzin może wyprodukować 80 części (32 godziny / 0,4 godziny na część). Takie obliczenia są standardową praktyką w zarządzaniu produkcją i efektywnością, umożliwiającą optymalizację czasu pracy oraz zwiększenie wydajności. W branży produkcyjnej, zrozumienie efektywności czasowej jest kluczowe do podejmowania właściwych decyzji inwestycyjnych oraz zarządzania zasobami, co przekłada się na rentowność przedsiębiorstwa.
Nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z błędnych obliczeń lub nieprawidłowego zrozumienia zasad efektywności pracy. Na przykład, jeśli ktoś wybrałby 100, mógłby błędnie założyć, że wszystkie 40 godzin pracy jest wykorzystywane w pełni na produkcję. W rzeczywistości, efektywność pracy wynosi tylko 80%, co oznacza, że 20% czasu jest stracone na inne czynności. Podobnie, wybór 60 mógłby wynikać z błędnego obliczenia, w którym czas potrzebny na jedną część został zignorowany lub źle oszacowany. Błąd w myśleniu polega na tym, że pracownik ma 40 godzin, więc można by założyć, że może wyprodukować 100 części w 0,4 godziny na część, co jest matematycznie niemożliwe, ponieważ to wymagałoby 40 godzin efektywnej pracy. Odpowiedzi 40 również są błędne, ponieważ ignorują one pełny potencjał efektywnego czasu pracy. W zarządzaniu produkcją kluczowe jest nie tylko zrozumienie, ile czasu można poświęcić na produkcję, ale także jak ten czas jest wykorzystany. Dobrym sposobem na poprawne obliczenia jest zawsze sprawdzanie, czy efektywność czasowa została uwzględniona w obliczeniach oraz czy czas produkcji dla każdej jednostki jest realistyczny i wykonalny w kontekście dostępnych zasobów.