Kwalifikacja: MEC.03 - Montaż i obsługa maszyn i urządzeń
Zawód: Technik mechanik
Ile wynosi sprawność teoretyczna obiegu Carnota, jeżeli temperatura źródła ciepła wynosi 500 K, a czynnik w czasie przemiany ochładza się do temperatury 300 K?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Sprawność teoretyczna obiegu Carnota określa maksymalną wydajność, jaką można osiągnąć w układzie termodynamicznym, wykorzystując dwa źródła ciepła o różnych temperaturach. Wzór na sprawność Carnota ma postać: \( \eta = 1 - \frac{T_C}{T_H} \), gdzie \( T_C \) to temperatura chłodnicy, a \( T_H \) to temperatura źródła ciepła. Podstawiając wartości z pytania: \( T_H = 500 K \) i \( T_C = 300 K \), obliczamy sprawność: \( \eta = 1 - \frac{300}{500} = 1 - 0,6 = 0,4 \) co daje 40%. Taki wynik wskazuje na znaczenie różnicy temperatur w osiąganiu wysokiej efektywności w cyklach termodynamicznych. Przykładem zastosowania obiegu Carnota są systemy chłodnicze, które starają się jak najlepiej wykorzystać różnice temperatur do efektywnego transportu ciepła, co stanowi fundament wielu nowoczesnych technologii grzewczych i chłodniczych, zgodnych z najlepszymi praktykami inżynieryjnymi.
Zrozumienie sprawności obiegu Carnota jest kluczowe dla analizy wydajności systemów energetycznych. Odpowiedzi wskazujące na 60%, 20% czy 80% opierają się na błędnych założeniach dotyczących relacji pomiędzy temperaturami źródła ciepła i chłodnicy. W przypadku 60% można błędnie założyć, że sprawność obiegu jest po prostu proporcjonalna do różnicy temperatur, co ignoruje kluczowy wpływ wartości bezwzględnych temperatur na wydajność. Odpowiedź 20% może wynikać z nieprawidłowego zastosowania wzoru na sprawność, a także z pomieszania pojęć związanych z temperaturami ciepła i chłodzenia. Odpowiedź 80% sugeruje, że różnice temperatur są zbyt wysokie, co również jest sprzeczne z zasadami termodynamiki, które jasno stwierdzają, że sprawność nie może przekraczać 100% i zawsze jest mniejsza od 1 dla rzeczywistych procesów. Te błędne koncepcje są wynikiem niedostatecznego zrozumienia podstawowych zasad termodynamiki oraz nieprzestrzegania precyzyjnych standardów obliczeń energetycznych, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków na temat efektywności obiegów termodynamicznych.