Termoplasty to grupa tworzyw sztucznych, które można wielokrotnie poddawać procesom obróbczej, takim jak spawanie. Cechą charakterystyczną termoplastów jest ich zdolność do topnienia pod wpływem wysokiej temperatury, co umożliwia ich formowanie i łączenie na różne sposoby. W praktyce, spawanie termoplastów jest powszechnie stosowane w przemyśle, szczególnie w produkcji elementów z tworzyw sztucznych, takich jak rurki, zbiorniki czy osłony. Dobre praktyki w spawaniu termoplastów obejmują użycie odpowiednich parametrów temperaturowych oraz technik, takich jak spawanie gorącym powietrzem, które jest efektywne w przypadku cienkowarstwowych materiałów. Istotne jest również przestrzeganie norm, takich jak ISO 14569 dotycząca spawania tworzyw sztucznych, aby zapewnić wysoką jakość i trwałość połączeń. Przykładem zastosowania może być spawanie elementów z PVC w budownictwie, gdzie żywotność i szczelność połączeń są kluczowe dla bezpieczeństwa konstrukcji.
Nie wszystkie tworzywa sztuczne nadają się do spawania, a odpowiedzi wskazujące na materiały takie jak tworzywa termoutwardzalne, silikonowe czy chemoutwardzalne są błędne. Tworzywa termoutwardzalne, w odróżnieniu od termoplastów, utwardzają się pod wpływem ciepła i nie mogą być ponownie poddawane obróbce termicznej. Oznacza to, że po ich utwardzeniu nie można ich spawać, ponieważ nie zmieniają swojej formy w wyniku podgrzewania. Silikonowe tworzywa sztuczne, choć wykorzystywane w wielu zastosowaniach, również nie podlegają procesowi spawania w tradycyjnym rozumieniu, ponieważ ich struktura chemiczna nie pozwala na uzyskanie odpowiednich połączeń. Z kolei chemoutwardzalne tworzywa sztuczne wymagają zastosowania utwardzaczy, co czyni je nieodpowiednimi do spawania. Praktyczne podejście do naprawy tworzyw sztucznych powinno koncentrować się na znajomości specyfiki materiału i odpowiednich metod łączenia, a nie na stosowaniu metod, które nie są dostosowane do ich właściwości. Powszechnym błędem jest zakładanie, że wszystkie tworzywa sztuczne można łączyć w ten sam sposób, co prowadzi do błędnych wniosków i nieskutecznych napraw.