Kwalifikacja: MEC.03 - Montaż i obsługa maszyn i urządzeń

Zastosowanie innych kątów wierzchołkowych, takich jak 90°, 140° czy 160°, w kontekście wiercenia w stali i żeliwie prowadzi do nieoptymalnych wyników i problemów z obróbką. Kąt 90° jest zbyt ostry dla materiałów takich jak stal, co skutkuje nadmiernym nagrzewaniem się wiertła oraz szybkim zużywaniem jego ostrzy. Tego rodzaju kąt może być stosowany w specyficznych aplikacjach, ale nie jest zalecany dla ogólnych zastosowań w obróbce metali. Z kolei kąt 140° i 160° sprawiają, że wiertło staje się mniej efektywne w odprowadzaniu wiórów, co prowadzi do ich gromadzenia się i może skutkować zablokowaniem narzędzia w materiale. Takie kąty wierzchołkowe są bardziej odpowiednie do wiercenia w mniej twardych materiałach lub w zastosowaniach wymagających większej siły nacisku, ale w kontekście obróbki stali i żeliwa są niewłaściwe. Prawidłowe dobranie kąta wierzchołkowego jest kluczowe dla zapewnienia jakości obróbki, a niewłaściwy wybór może prowadzić do uszkodzenia narzędzi oraz obniżenia wydajności pracy. Dlatego tak istotne jest stosowanie standardów przemysłowych, które wskazują, że kąt 118° jest najbardziej efektywny w obróbce stali i żeliwa.