Kwalifikacja: MEC.03 - Montaż i obsługa maszyn i urządzeń

Miedź, choć znana ze swojej dobrej odporności na korozję, nie jest skutecznym dodatkiem stopowym do stali, który zwiększa jej odporność na korozję. Miedź tworzy na powierzchni metalu patynę, która może chronić przed dalszymi uszkodzeniami, ale nie jest tak efektywna jak tlenek chromu w przypadku stali. Kadm z kolei jest metalem toksycznym, który nie tylko nie zwiększa odporności stali na korozję, ale również stwarza ryzyko zdrowotne, a jego stosowanie w wielu krajach jest regulowane lub zakazane ze względu na szkodliwość dla środowiska. Wolfram, będący metalem o wysokiej temperaturze topnienia, jest stosowany głównie w produkcji narzędzi skrawających i nie ma właściwości poprawiających odporność na korozję. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie odporności na korozję z ogólnym wzmocnieniem metalu; w rzeczywistości różne metale i ich stopy mają zróżnicowane właściwości korozyjne. W kontekście przemysłowym, wybór odpowiedniego materiału na podstawie jego właściwości korozji jest kluczowy dla zapewnienia długotrwałej trwałości konstrukcji, dlatego też istotne jest zrozumienie, które metale rzeczywiście wpływają na te właściwości. Właściwe materiały, takie jak stal nierdzewna z dodatkiem chromu, są niezbędne w aplikacjach, gdzie kontakt z czynnikami korozyjnymi jest nieunikniony.