Chrom jest kluczowym pierwiastkiem dodawanym do stali, który znacznie poprawia jej właściwości odporności na korozję. Jego obecność w stali nierdzewnej wynika z faktu, że tworzy na powierzchni stali cienką warstwę tlenku chromu, która działa jako bariera ochronna przed szkodliwymi substancjami, takimi jak woda i tlen. W praktyce, stal nierdzewna, która zawiera co najmniej 10,5% chromu, zyskuje na odporności na rdzewienie i utlenianie, co czyni ją idealnym materiałem do zastosowań w przemyśle spożywczym, chemicznym, a także w budownictwie. Dzięki tym właściwościom, stal nierdzewna znajduje szerokie zastosowanie w produkcji narzędzi, urządzeń kuchennych, a także w konstrukcjach narażonych na działanie wilgoci. W standardach branżowych jak ASTM (American Society for Testing and Materials) oraz EN (normy europejskie) jasno określono wymagania dotyczące zawartości chromu w stalach nierdzewnych, co podkreśla jego fundamentalne znaczenie w technologii materiałowej.
Miedź, wolfram i aluminium nie są pierwiastkami, które skutecznie zapewniają nierdzewność stali. Miedź, choć ma zastosowanie w wielu stopach, nie ma właściwości antykorozyjnych na poziomie, który może konkurować z chromem. Dodawanie miedzi może poprawić wytrzymałość stali, ale nie dostarcza ochrony przed korozją, co w praktyce prowadzi do osłabienia materiału w warunkach wilgotnych. Wolfram jest pierwiastkiem o wysokiej temperaturze topnienia, używanym głównie w stalach narzędziowych, jednak nie poprawia jego odporności na korozję. Jego główną zaletą jest zwiększanie twardości stali, co przydaje się w produkcji narzędzi skrawających, ale nie ma związku z ochroną przed rdzą. Aluminium, z drugiej strony, jest lekkim metalem, który może tworzyć warstwę tlenku, ale nie jest wystarczająco skuteczny w kontekście stali nierdzewnej. W dodatku, stal aluminiowa, ze względu na swoją naturę, podlega innym zjawiskom korozji, takim jak korozja galwaniczna. Wiele osób może mieć trudności z rozróżnieniem tych materiałów, co prowadzi do nieporozumień w temacie stalowych stopów. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć specyfikację i zastosowanie każdego z tych pierwiastków, aby podejmować właściwe decyzje w inżynierii materiałowej.