Frezowanie to proces obróbczy, w którym narzędzie skrawające wykonuje ruch obrotowy, a obrabiany przedmiot przesuwa się wzdłuż prostoliniowej trajektorii. Proces ten jest wykorzystywany do tworzenia płaskich powierzchni, rowków, kształtów i konturów w materiałach takich jak metal, drewno czy tworzywa sztuczne. Frezy mogą mieć różne kształty, co pozwala na dostosowanie ich do specyfiki obrabianego elementu. Ważnym aspektem frezowania jest dobór odpowiednich parametrów skrawania, takich jak prędkość obrotowa narzędzia i posuw, co ma kluczowe znaczenie dla wydajności i jakości obróbki. W kontekście standardów branżowych, frezowanie jest szeroko stosowane w produkcji maszyn i elementów konstrukcyjnych, a jego efektywność można ocenić za pomocą wskaźników takich jak czas cyklu, jakość powierzchni oraz wymagana precyzja. Dobrze zaplanowany proces frezowania z uwzględnieniem tych parametrów przekłada się na optymalizację kosztów i poprawę jakości finalnych produktów.
Struganie, wiercenie oraz toczenie to inne procesy obróbcze, które różnią się zasadniczo od frezowania. Struganie polega na użyciu narzędzia skrawającego, które porusza się wzdłuż nieruchomego obrabianego przedmiotu, a ruch narzędzia najczęściej odbywa się w kierunku prostoliniowym. Struganie stosuje się do obróbki płaskich powierzchni i krawędzi, jednak nie jest to proces, w którym narzędzie wykonuje ruch obrotowy, co czyni je odmiennym od frezowania. Wiercenie z kolei jest procesem, w którym narzędzie, najczęściej w postaci wiertła, wykonuje ruch obrotowy, ale obrabiany materiał pozostaje w miejscu, co prowadzi do powstawania otworów w materiałach. W tym przypadku zatem również nie zachodzi ruch prostoliniowy przedmiotu. Toczenie, jak w przypadku wiercenia, polega na wykonywaniu ruchu obrotowego, ale dotyczy cylindrycznych powierzchni, gdzie obrabiany element obraca się, a narzędzie porusza się wzdłuż jego osi. Wszystkie te procesy, mimo że są istotne w obróbce skrawaniem, nie odpowiadają definicji frezowania. Wybór niewłaściwego procesu obróbczego często wynika z błędnego zrozumienia zasady działania narzędzi skrawających oraz ich zastosowania w praktyce inżynieryjnej, co może prowadzić do nieefektywności w produkcji oraz problemów z jakością obrobionych części.