Kwalifikacja: MEC.03 - Montaż i obsługa maszyn i urządzeń

Wybór polichlorku winylu, poliuretanu czy polietylenu do produkcji łożysk ślizgowych to nie jest najlepszy pomysł, i to z kilku powodów. Polichlorek winylu (PVC) jest tworzywem, które niby jest tanie i proste w obróbce, ale ma sporo ograniczeń jeżeli chodzi o właściwości mechaniczne i termiczne. Użycie go w łożyskach może skończyć się deformacjami pod wpływem dużych obciążeń czy wysokich temperatur, co zdecydowanie negatywnie wpływa na ich trwałość. Poliuretan jest bardziej elastyczny i odporny niż PVC, ale ma wyższy współczynnik tarcia, co w przypadku łożysk nie jest zbyt korzystne. No i polietylen, chociaż dobrze znosi uderzenia, to znowu ma swoje ograniczenia, takie jak mniejsza odporność na wysokie temperatury i niewielka sztywność, przez co jest gorszym wyborem niż teflon. Jak wybierasz materiał na łożyska ślizgowe, ważne jest, żeby spojrzeć na takie rzeczy jak współczynnik tarcia, odporność na chemikalia i zdolność do pracy w trudnych warunkach. Użycie niewłaściwego materiału może skończyć się przedwczesnym zużyciem, co potem podnosi koszty konserwacji i wymiany części.