Napawanie to proces, w którym na powierzchni naprawianej części maszyny lub urządzenia nanoszona jest warstwa metalu, jednocześnie topniejąc podłożem. Proces ten ma na celu zwiększenie odporności na zużycie, korozję oraz poprawę właściwości mechanicznych naprawianej powierzchni. Napawanie jest szczególnie przydatne w przemyśle ciężkim, np. w naprawie części maszyn budowlanych, takich jak łyżki koparek czy wały napędowe. W praktyce stosuje się różne metody napawania, w tym napawanie łukowe, gazowe oraz laserowe, w zależności od wymagań technicznych i materiałowych. Warto zaznaczyć, że napawane warstwy muszą być odpowiednio dobrane pod kątem składu chemicznego oraz struktury, aby zapewnić trwałość i funkcjonalność naprawianych elementów. W branży stosuje się standardy takie jak EN ISO 14732 dotyczące napawania, które definiują wymagania dotyczące jakości i bezpieczeństwa tych procesów.
Spawanie, zgrzewanie oraz anodowanie to procesy technologiczne, które różnią się zasadniczo od napawania. Spawanie polega na łączeniu materiałów poprzez ich stopienie w strefie spawania, co nie zawsze umożliwia precyzyjne nanoszenie materiału na zużyte lub uszkodzone części. Zgrzewanie to z kolei metoda, która łączy elementy metalowe poprzez ich podgrzewanie i wywieranie nacisku, co również nie ma na celu pokrycia i odbudowania zużytej powierzchni. Anodowanie to elektrochemiczny proces oksydacji, który służy do poprawy odporności na korozję i zwiększenia estetyki powierzchni, głównie w przypadku aluminium, ale nie obejmuje naprawy ani odbudowy struktury materiału. Wybór niewłaściwej odpowiedzi jest często wynikiem mylenia celów i zastosowania różnych procesów obróbczych. Osoby, które nie zrozumieją zasadniczych różnic między tymi metodami, mogą mieć trudności z odpowiednim doborem technologii do danej aplikacji. Istotne jest zatem, aby zrozumieć, że każdy z tych procesów ma swoje unikalne właściwości i zastosowanie, które muszą być dostosowane do specyficznych wymagań i okoliczności danego przypadku.