Aby obliczyć tygodniowy zapas paczek elektrod, musimy najpierw ustalić, ile elektrod zużywa każdy pracownik w ciągu tygodnia. W zakładzie pracującym w systemie dwuzmianowym od poniedziałku do piątku oraz w sobotę w systemie jednozmianowym, mamy 4 pracowników na każdej zmianie. W ciągu tygodnia (5 dni po 2 zmiany) zużycie elektrod przez 4 pracowników wynosi: 30 elektrod * 4 pracowników * 2 zmiany * 5 dni = 1200 elektrod. W sobotę, przy jednej zmianie, zużycie wynosi: 30 elektrod * 4 pracowników = 120 elektrod. Całkowite tygodniowe zużycie elektrod wynosi więc 1200 + 120 = 1320 elektrod. Ponieważ jedna paczka zawiera 20 elektrod, obliczamy zapas paczek: 1320 elektrod / 20 elektrod na paczkę = 66 paczek. Taki sposób obliczeń jest zgodny z dobrą praktyką zarządzania zapasami, co pozwala uniknąć przestojów w produkcji z powodu braku materiałów.
Podczas analizowania różnych odpowiedzi, często popełniane są błędy w obliczeniach lub w założeniach dotyczących organizacji pracy. Na przykład, niektórzy mogą błędnie przyjąć, że tygodniowe zużycie elektrod powinno być obliczane tylko na podstawie dni roboczych, ignorując fakt, że w sobotę zakład również funkcjonuje. Inne błędy obejmują nieuwzględnienie liczby pracowników na zmianie lub niepoprawne obliczenie całkowitego zużycia. Pracownicy, którzy mylą sposób pracy w systemie dwuzmianowym i jednozmianowym, mogą obliczyć zapotrzebowanie tylko dla dni roboczych, co prowadzi do znacznego niedoszacowania. Dodatkowo, niektórzy mogą popełniać błąd w obliczeniach przy podziale całkowitego zużycia elektrod przez liczbę elektrod w paczce. Ważne jest, aby przy takich obliczeniach korzystać z jasnych zasad i metod, które pozwalają na dokładną ocenę zapotrzebowania na materiały. Zastosowanie dobrych praktyk w planowaniu i zarządzaniu zapasami jest kluczowe, aby zapewnić ciągłość produkcji oraz minimalizować ryzyko przestojów związanych z brakiem materiałów. Dokładność w obliczeniach ma bezpośrednie przełożenie na efektywność operacyjną zakładu.