Odpowiedź 20H jest prawidłowa, ponieważ proces nawęglania jest szczególnie wskazany dla stali węglowych o niskiej zawartości węgla, co ma kluczowe znaczenie dla poprawy twardości i odporności na zużycie powierzchni. Stal o oznaczeniu 20H ma zawartość węgla wynoszącą około 0,20%, co sprawia, że jest idealnym kandydatem do tego procesu. Nawęglanie polega na wprowadzeniu węgla do warstwy powierzchniowej stali, co prowadzi do utworzenia twardej, strukturalnie zmienionej wierzchniej warstwy, podczas gdy wnętrze pozostaje bardziej ciągliwe. Przykłady zastosowania stali nawęglonej obejmują elementy mechaniczne, takie jak wały, zębatki i łożyska, które wymagają wysokiej odporności na ścieranie. Stosowanie procesów nawęglania w przemyśle zgodne jest ze standardami, takimi jak ISO 683-1, które zapewniają odpowiednie właściwości materiałów dla określonych zastosowań. Zrozumienie, kiedy stosować nawęglanie, jest kluczowe dla inżynierów zajmujących się projektowaniem i produkcją komponentów metalowych.
Odpowiedzi 45HN, 50HG i 65G nie są odpowiednie do procesu nawęglania z kilku względów. Stal oznaczona jako 45HN to stal węglowa o średniej zawartości węgla, wynoszącej około 0,45%. Choć wykonanie nawęglania na tej stali teoretycznie może poprawić jej właściwości powierzchniowe, w praktyce więcej węgla w stali węglowej może prowadzić do niepożądanych efektów, takich jak kruchość, co może negatywnie wpłynąć na jej wydajność. Podobnie, stal oznaczona jako 50HG ma jeszcze wyższą zawartość węgla (około 0,50%), co czyni ją nieodpowiednią do tego procesu. W przypadku stali 65G, która zawiera jeszcze większą ilość węgla, można spodziewać się znacznych trudności w osiągnięciu pożądanych właściwości mechanicznych po nawęglaniu. Wysoka zawartość węgla w tych stalach sprawia, że proces nawęglania nie jest konieczny, ponieważ ich już natryskowo utwardzona struktura nie wymaga dalszej obróbki w celu poprawy twardości. Istotnym błędem myślowym jest przekonanie, że im wyższa zawartość węgla, tym lepsza stal do nawęglania. W rzeczywistości, optymalne stężenie węgla do nawęglania leży w przedziale niskiej zawartości, co umożliwia uzyskanie odpowiednich właściwości mechanicznych i minimalizuje ryzyko uszkodzeń. Wybór odpowiedniego materiału do nawęglania jest kluczowy dla uzyskania efektów zgodnych z oczekiwaniami w zastosowaniach inżynieryjnych.