Korozja międzykrystaliczna to proces, który prowadzi do osłabienia spójności ziaren metali, a jej skutki mogą być trudne do zauważenia, ponieważ zewnętrzne warstwy metalu mogą wydawać się nienaruszone. Podczas tego typu korozji, atak chemiczny następuje na granicach ziaren, co prowadzi do ich osłabienia i może prowadzić do katastrofalnych uszkodzeń strukturalnych bez widocznych objawów na powierzchni. Przykładem korozji międzykrystalicznej jest sytuacja, w której stal nierdzewna, zawierająca chrom, jest narażona na działanie wysokich temperatur, co może powodować wytrącanie się węglików chromu na granicach ziaren. W takim przypadku, nawet jeśli stal jest odporna na korozję w normalnych warunkach, jej wytrzymałość może znacznie się zmniejszyć, co jest kluczowe w zastosowaniach inżynieryjnych, takich jak budownictwo czy przemysł chemiczny. Zgodnie z normami ASTM, ważne jest przeprowadzanie odpowiednich badań i testów, aby zidentyfikować potencjalne ryzyko korozji międzykrystalicznej, szczególnie w materiałach eksploatowanych w ekstremalnych warunkach.
Równomierna korozja odnosi się do procesu, w którym materiał ulega degradacji w sposób jednorodny na całej powierzchni. Choć ten rodzaj korozji jest powszechny, nie prowadzi do lokalnego osłabienia struktury ziaren, co odróżnia go od korozji międzykrystalicznej. W przypadku korozji chemicznej zachodzi reakcja materiału z substancjami chemicznymi, co również nie jest charakterystyczne dla omawianego procesu, gdyż korozja międzykrystaliczna zachodzi głównie na granicach ziaren. Z kolei korozja elektrochemiczna, która występuje w obecności elektrolitów i różnicy potencjałów, również nie jest bezpośrednio związana z osłabieniem ziaren metali, lecz z przepływem prądu elektrycznego w wyniku reakcji chemicznych. Typowym błędem myślowym jest mylenie ogólnych form korozji z bardziej specyficznymi rodzajami, takimi jak korozja międzykrystaliczna, która wymaga szczególnych warunków, takich jak obecność wody, wysokie temperatury i nieodpowiednie skład chemiczny. W praktyce, ignorowanie korozji międzykrystalicznej w projektowaniu i ocenie materiałów może prowadzić do poważnych awarii strukturalnych.