Schemat oznaczony literą B rzeczywiście przedstawia przekładnię przyspieszającą, w której zastosowano układ zębaty składający się z koła czynnego o mniejszej średnicy oraz koła biernego o większej średnicy. Taki układ jest typowy dla przekładni przyspieszających, które znajdują zastosowanie w wielu dziedzinach inżynierii, na przykład w układach napędowych pojazdów, maszyn przemysłowych oraz w mechanizmach automatycznych. Zastosowanie przekładni przyspieszających pozwala na zwiększenie prędkości obrotowej na wyjściu przy jednoczesnym zmniejszeniu momentu obrotowego. W praktyce, takich przekładni używa się w systemach, gdzie konieczne jest osiągnięcie wysokiej prędkości, jak na przykład w silnikach elektrycznych napędzających wentylatory czy w mechanizmach zegarowych. Z punktu widzenia standardów branżowych, projektowanie przekładni zębatych powinno uwzględniać normy ISO 6336 dotyczące obliczania wytrzymałości zębów, co zapewnia ich długotrwałość i efektywność.
Wybór odpowiedzi A, C lub D wynika z mylnych założeń dotyczących budowy przekładni zębatych oraz ich funkcji. Odpowiedź A, mogąca sugerować inne typy mechanizmów, nie uwzględnia kluczowego aspektu przekładni przyspieszających, który polega na różnicy średnic kół zębatych. Natomiast odpowiedź C może wprowadzać w błąd, sugerując, że wszystkie przekładnie działają na zasadzie zwiększania momentu obrotowego, co jest nieprawdziwe dla przekładni przyspieszających. Odpowiedź D, mogąca być interpretowana jako przekładnia redukcyjna, również nie jest poprawna, ponieważ w tego typu układach koło czynne jest większe od koła biernego, co działa w przeciwnym kierunku do przyspieszania. W praktyce, nieznajomość różnic w działaniu tych przekładni może prowadzić do niewłaściwego doboru komponentów w projektach inżynieryjnych, co z kolei może skutkować nieefektywnością i awariami sprzętu. Kluczowe jest zrozumienie, że przekładnia przyspieszająca, jak zostało to przedstawione w odpowiedzi B, wykorzystuje mniej skomplikowany układ, który jest bardziej efektywny w zastosowaniach wymagających zwiększonej prędkości obrotowej. Standardowe podejścia w projektowaniu wymagają znajomości charakterystyk mechanicznych oraz odpowiednich norm, co jest niezbędne dla zapewnienia długotrwałej i bezawaryjnej pracy maszyn.
