Korozja to proces, w którym metale ulegają stopniowemu niszczeniu na skutek reakcji chemicznych lub elektrochemicznych z otaczającym środowiskiem. Jest to zjawisko powszechnie występujące w różnych branżach, od budownictwa po przemysł motoryzacyjny. Przykładem korozji jest rdza, która powstaje, gdy żelazo reaguje z tlenem i wilgocią. Aby zminimalizować korozję, stosuje się różne metody, takie jak powlekanie metali farbami ochronnymi, stosowanie inhibitorów korozji oraz wykorzystanie technologii katodowej ochrony. Standardy branżowe, takie jak ISO 12944 dotyczące ochrony przed korozją, dostarczają wytycznych dotyczących wyboru odpowiednich materiałów i metod ochrony. Wiedza na temat korozji jest kluczowa dla inżynierów, którzy muszą projektować konstrukcje odporne na działanie czynników korozyjnych, co przekłada się na większą trwałość i bezpieczeństwo obiektów oraz urządzeń.
Adhezja i kohezja to procesy, które dotyczą oddziaływań między cząstkami, ale nie są one związane z korozją metali. Adhezja odnosi się do sił przyciągających różne substancje do siebie, co jest istotne w kontekście klejenia czy powlekania. Z kolei kohezja dotyczy sił między cząstkami tego samego rodzaju, co jest istotne w przypadku cieczy czy ciał stałych, ale nie wyjaśnia zjawiska korozji. Kawitacja to proces związany z tworzeniem i implozją pęcherzyków gazu w cieczy, co ma miejsce w kontekście hydrauliki i może prowadzić do uszkodzeń materiałów, ale nie jest to proces chemiczny oddziałujący na metale w sposób, jaki ma miejsce w korozji. Błędem myślowym jest mylenie tych terminów, co może prowadzić do nieprawidłowych wniosków na temat sposobów ochrony przed uszkodzeniami materiałów. Zrozumienie różnicy między tymi zjawiskami jest kluczowe dla prawidłowego podejścia do inżynierii materiałowej i zabezpieczeń przed degradacją. Korozja wymaga specyficznych technik ochrony, podczas gdy adhezja, kohezja i kawitacja nie mają bezpośredniego wpływu na procesy degradacji metali w tym kontekście.