Odpowiedź 3,0 m3 jest jak najbardziej trafna! Zgodnie z równaniem, V/T=const, objętość gazu zmienia się w zależności od temperatury, gdy ciśnienie jest stałe. Mamy tu dwie temperatury: T1=500 K i T2=300 K. Żeby obliczyć nową objętość V2, można po prostu użyć proporcji: V1/T1 = V2/T2. Podstawiając wartości: V1 = 5 m3, T1 = 500 K, T2 = 300 K, dostajemy V2 = V1 * (T2/T1), czyli 5 * (300/500), co daje nam dokładnie 3 m3. To wszystko jest bardzo istotne w inżynierii chemicznej i mechanice płynów, zwłaszcza że kontrolowanie objętości oraz temperatury gazów jest kluczowe w różnych procesach przemysłowych. Warto zapamiętać, że takie obliczenia są niezwykle przydatne w projektowaniu systemów wentylacyjnych czy podczas procesów spalania i chłodzenia, gdzie wydajność energetyczna ma ogromne znaczenie.
Wybór objętości 2,5 m3 to raczej nieporozumienie, bo może to wynikać z mylnej interpretacji równania. Możesz myśleć, że zmiana temperatury powoduje połowiczne zmniejszenie objętości, ale tak nie jest, bo nie bierzesz pod uwagę proporcjonalności między temperaturą a objętością, zgodnie z tym, co mówi prawo Boyle'a. Przemiany gazu doskonałego mają swoje zasady, a przy stałym ciśnieniu objętość gazu zależy od temperatury. Wybór 5,0 m3 sugeruje, że objętość nie zmienia się, co też jest nieprawda przy spadku temperatury. Im niższa temperatura, tym cząsteczki gazu poruszają się wolniej i objętość powinna maleć. Odpowiedź 10,0 m3 też jest błędna, bo zakłada, że wyższa temperatura zwiększa objętość w sposób nieproporcjonalny. W rzeczywistości, objętość rośnie liniowo z temperaturą przy stałym ciśnieniu. Chodzi o to, że objętość gazu doskonałego jest proporcjonalna do jego temperatury w Kelvinach, co ładnie widać w równaniu V/T=const. To zrozumienie tych zależności jest naprawdę kluczowe dla inżynierów pracujących nad systemami HVAC, gdzie kontrolowanie temperatury i ciśnienia jest bardzo ważne do uzyskania optymalnych warunków pracy.