Odpowiedź 10 μm jest poprawna, ponieważ wartość parametru chropowatości Ra dla powierzchni czołowej tulei została jednoznacznie wskazana na rysunku technicznym, na którym znajduje się oznaczenie Ra10. Parametr Ra jest kluczowy w procesie obróbki mechanicznej, jako że wpływa na właściwości tribologiczne i estetyczne obrabianych elementów. Wysoka chropowatość może prowadzić do zwiększonego tarcia oraz szybszego zużycia się komponentów, co w konsekwencji wpływa na żywotność i niezawodność maszyn. W wielu branżach, takich jak motoryzacja czy lotnictwo, precyzyjne określenie wartości Ra jest niezbędne do spełnienia rygorystycznych norm jakościowych, jak ISO 1302, co zapewnia optymalne działanie i obniża ryzyko awarii. Wartości chropowatości na poziomie 10 μm są stosowane tam, gdzie wymagana jest odpowiednia równowaga pomiędzy tarciem a wydajnością, co jest kluczowe w zastosowaniach, takich jak łożyska czy uszczelnienia. Zrozumienie tych zależności jest istotne dla inżynierów, którzy projektują i optymalizują elementy współpracujące ze sobą.
Wybór wartości 0,6 μm, 1,0 μm lub 0,8 μm jako parametru chropowatości Ra dla powierzchni czołowej tulei wskazuje na pewne nieporozumienia związane z definicją oraz zastosowaniem tego wskaźnika. Wartości te mogą wydawać się atrakcyjne, ponieważ są znacząco niższe niż poprawna odpowiedź, co może sugerować lepszą jakość powierzchni. W rzeczywistości jednak, zbyt niska wartość Ra może prowadzić do nieprawidłowego działania elementów, które wymagają określonej chropowatości dla prawidłowego smarowania i minimalizacji tarcia. Na przykład, w przypadku łożysk ślizgowych, zbyt gładka powierzchnia może prowadzić do zjawiska „wytarcia” lub „przyklejania się”, co skutkuje uszkodzeniami i obniżeniem żywotności komponentów. Ponadto, wiele standardów przemysłowych, takich jak ISO 4287, jasno definiuje, jakie wartości Ra są akceptowane dla różnych zastosowań. Wybór niepoprawnej wartości może także wskazywać na brak zrozumienia, jak procesy obróbcze wpływają na ostateczne właściwości produktów, co jest kluczowe w inżynierii materiałowej. Wybierając chropowatość, należy zawsze brać pod uwagę specyfikę zastosowania i oczekiwania dotyczące wydajności oraz trwałości podzespołów.
