Kwalifikacja: MEC.03 - Montaż i obsługa maszyn i urządzeń

Wybór materiałów do konstrukcji spawanych jest kluczowy dla uzyskania trwałych i stabilnych połączeń spawanych. Żeliwo sferoidalne, mimo swoich korzystnych właściwości, takich jak dobra odporność na pękanie i wytrzymałość na rozciąganie, nie jest najczęściej stosowane do konstrukcji spawanych. Jego struktura, w której grafit znajduje się w postaci sfer, sprawia, że jego spawalność jest ograniczona, a proces spawania może prowadzić do powstawania pęknięć. Żeliwo szare, z kolei, charakteryzuje się wysoką sztywnością, ale niską plastycznością, co również utrudnia jego łączenie metodą spawania. W praktyce, w przypadku żeliwa, częściej stosuje się techniki takie jak odlewanie lub lutowanie, a nie spawanie. Stal wysokowęglowa, mimo że wykazuje dużą twardość i wytrzymałość, ma tendencję do pękania podczas spawania, co jest związane z jej wysoką zawartością węgla, która ogranicza plastyczność materiału. W procesie spawania, stal wysokowęglowa wymaga wyjątkowej precyzji i kontroli parametrów spawania, co czyni ją mniej praktycznym wyborem dla standardowych konstrukcji. Właściwy dobór materiału do spawania powinien uwzględniać nie tylko właściwości mechaniczne, ale również techniki obróbcze i warunki pracy, co czyni stal niskowęglową najbezpieczniejszym i najwygodniejszym wyborem w inżynierii.