Kwalifikacja: MEC.03 - Montaż i obsługa maszyn i urządzeń
Zawód: Technik mechanik
Określ pole powierzchni przekroju poprzecznego kołka, na który działa siła ścinająca wynosząca 60 kN, przy dopuszczalnym naprężeniu materiału na poziomie 200 MPa?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź 300 mm2 jest poprawna z kilku powodów. Aby obliczyć pole przekroju poprzecznego kołka, na który działa siła ścinająca, należy wykorzystać podstawowe równanie dla naprężenia: \( \tau = \frac{F}{A} \), gdzie \( \tau \) to naprężenie w ścinaniu, \( F \) to siła, a \( A \) to pole przekroju. W naszym przypadku, mamy \( F = 60 \text{ kN} = 60000 \text{ N} \) oraz \( \tau_{dopuszczalne} = 200 \text{ MPa} = 200 \times 10^6 \text{ Pa} \). Podstawiając do równania, uzyskujemy: \( A = \frac{F}{\tau} = \frac{60000}{200 \times 10^6} = 0,0003 \text{ m}^2 = 300 \text{ mm}^2 \). Taka wartość pozwala na bezpieczne przeniesienie siły ścinającej bez przekraczania dopuszczalnych norm materiałowych. W praktyce, odpowiednie dobranie przekroju poprzecznego kołków jest kluczowe w wielu aplikacjach inżynieryjnych, takich jak konstrukcje budowlane czy mechaniczne, gdzie nieprzekraczanie norm tych naprężeń zapewnia trwałość i bezpieczeństwo konstrukcji.
W przypadku błędnych odpowiedzi istotne jest zrozumienie, dlaczego niektóre wartości nie są wystarczające do przeniesienia zadanej siły ścinającej. Na przykład, pole przekroju 600 mm2 wydaje się nadmierne, ale nie jest to konieczne dla tego konkretnego przypadku, ponieważ prowadziłoby to do nieefektywnego wykorzystania materiału. Z kolei odpowiedzi 120 mm2 i 12 mm2 są zdecydowanie zbyt małe, co prowadzi do przekroczenia dopuszczalnych naprężeń. Przykładowo, dla 120 mm2 obliczenia wykazałyby, że naprężenie wyniosłoby: \( \tau = \frac{60000}{120 \times 10^{-6}} = 500 \text{ MPa} \), co znacznie przekracza normę. Odpowiedź 12 mm2, przy obliczeniach, jeszcze bardziej naruszałaby tę normę, prowadząc do katastrofalnych skutków podczas użytkowania. W praktyce, inżynierowie muszą zwracać uwagę na błędne interpretacje danych dotyczących materiałów i ich maksymalnych dopuszczalnych obciążeń. Typowymi błędami myślowymi mogą być brak uwzględnienia poprawnych jednostek czy pominięcie w procesie obliczeniowym odpowiednich współczynników bezpieczeństwa. Dobrą praktyką jest zawsze konsultowanie się z normami krajowymi i międzynarodowymi oraz korzystanie z programów inżynierskich do symulacji obciążeń, co ułatwia właściwe dobieranie parametrów projektowych.