Odpowiedź n2 = 200 obr/min jest prawidłowa, ponieważ w przypadku przekładni redukującej stosujemy wzór na obliczenie prędkości obrotowej wału biernego: n2 = n1 / i, gdzie n1 to prędkość obrotowa wału czynnego, a i to przełożenie. W tym przypadku, mając n1 = 800 obr/min i i = 4, obliczamy prędkość n2: n2 = 800 / 4 = 200 obr/min. W praktyce, takie redukcje prędkości są powszechnie stosowane w systemach mechanicznych, gdzie konieczne jest zwiększenie momentu obrotowego kosztem prędkości obrotowej, na przykład w silnikach elektrycznych napędzających maszyny przemysłowe. Zrozumienie zasad działania przekładni jest kluczowe dla inżynierów, którzy projektują układy napędowe, zapewniając optymalne parametry pracy urządzeń w różnych zastosowaniach, od motoryzacji po automatyzację procesów przemysłowych. Wiedza o obliczeniach prędkości obrotowych i przełożeń jest niezbędna do właściwego doboru komponentów w złożonych systemach mechanicznych.
Wybór odpowiedzi n2 = 400 obr/min, n2 = 1600 obr/min lub n2 = 3200 obr/min wynika z nieporozumienia dotyczącego zasad działania przekładni redukującej. Kluczowym błędem jest pomieszanie pojęcia prędkości obrotowej wałów czynnego i biernego. W przypadku przekładni redukującej, wał bierny obraca się wolniej niż wał czynny. Odpowiedzi takie jak 400 obr/min sugerują, że zrozumienie zasady redukcji prędkości jest niewłaściwe, ponieważ nie uwzględniają one odpowiedniego zastosowania wzoru n2 = n1 / i. Przy przełożeniu 4, prędkość obrotowa powinna być czwartą częścią prędkości wału czynnego, co prowadzi do błędnych wniosków. Odpowiedzi n2 = 1600 obr/min i n2 = 3200 obr/min błędnie interpretują mechanizm przekładni, sugerując, że prędkość wału biernego wzrasta, co jest niezgodne z zasadami działania przekładni redukującej. W praktyce, takie nieporozumienia mogą prowadzić do błędnego doboru komponentów w systemach mechanicznych, co z kolei może wpłynąć na efektywność i bezpieczeństwo pracy maszyn. Kluczowe jest zrozumienie, że w przekładniach redukujących prędkość wału biernego zawsze jest niższa niż prędkość wału czynnego, co jest istotną zasadą w projektowaniu układów napędowych.