Odpowiedź luźnego pasowania według zasady stałego wałka jest poprawna, ponieważ konstrukcja Φ20F8/h6 wskazuje na luźne dopasowanie komponentu o średnicy nominalnej 20 mm (Φ20) oraz tolerancji pasowania. W tym przypadku 'F8' oznacza tolerancję otworu, a 'h6' dotyczy tolerancji wałka. Luźne pasowanie jest preferowane w aplikacjach, gdzie wymagany jest swobodny ruch części, jak w przypadku mechanizmów obrotowych lub przesuwających się, co minimalizuje zużycie i tarcie. Takie rozwiązania są zgodne z normą ISO 286, która definiuje systemy pasowania i tolerancji. Przykładem zastosowania luźnego pasowania może być montaż wałów w silnikach, gdzie kluczowe jest umożliwienie swobodnego obracania się wału bez nadmiernych oporów. W branży inżynieryjnej, stosowanie odpowiednich tolerancji jest niezbędne dla zapewnienia długowieczności i niezawodności mechanizmów. Dobrze dobrane luźne pasowania mogą także zmniejszać ryzyko odkształceń materiałów w warunkach pracy.
Pasowanie luźne według zasady stałego otworu, ciasne według zasady stałego wałka oraz ciasne według zasady stałego otworu to koncepcje, które nie odpowiadają zapisowi Φ20F8/h6. W przypadku pierwszej koncepcji, zastosowanie zasady stałego otworu oznaczałoby, że otwór byłby sztywny, a wałek mógłby mieć różne tolerancje, co wprowadzałoby nieprzewidywalność w montażu i eksploatacji. W praktyce, takie podejście byłoby niewłaściwe, gdyż wymaga precyzyjnego dopasowania, co nie jest celem zapisu luźnego. Ciasne pasowanie według zasady stałego wałka oraz stałego otworu sugeruje, że zarówno wałek, jak i otwór muszą mieć bliskie tolerancje, co prowadziłoby do znacznego tarcia i zużycia, a także potencjalnych problemów z montażem, co w przypadku zastosowań mechanicznych jest niepożądane. Dobre praktyki inżynieryjne opierają się na odpowiednim doborze tolerancji pasowania, by zminimalizować ryzyko nadmiernego zużycia i awarii komponentów. Dlatego istotne jest zrozumienie różnic między różnymi rodzajami pasowań oraz ich wpływu na zachowanie mechanizmów w trakcie pracy.