Odpowiedź 'sferoidalnym' jest poprawna, ponieważ żeliwo sferoidalne, znane również jako żeliwo z grafitem kulkowym, charakteryzuje się obecnością kulistych skupień grafitu w mikrostrukturze. Ta forma grafitu znacznie poprawia właściwości mechaniczne materiału, w tym wytrzymałość na rozciąganie oraz odporność na uderzenia, co czyni go idealnym do zastosowań przemysłowych. Żeliwo sferoidalne jest szeroko wykorzystywane w produkcji elementów maszyn, takich jak wały, obudowy, czy części silników, gdzie wymagana jest zarówno odporność na wysokie obciążenia, jak i dobra obróbka skrawaniem. W porównaniu do innych rodzajów żeliwa, takich jak żeliwo białe, które ma twardą, ale kruchą strukturę, żeliwo sferoidalne łączy w sobie korzystne cechy, co czyni je preferowanym wyborem w nowoczesnym przemyśle. Zgodnie z normami ISO, żeliwo sferoidalne jest klasyfikowane na podstawie zawartości węgla i struktury grafitu, co pozwala na precyzyjne dostosowanie jego właściwości do specyficznych aplikacji.
Odpowiedzi 'pstry', 'modyfikowany' oraz 'biały' są związane z różnymi rodzajami żeliw, ale nie odnoszą się do postaci kulistej grafitu. Żeliwo pstre, znane również jako żeliwo szare, zawiera grafit w postaci płaskich wtrąceń, co skutkuje dobrymi właściwościami odlewniczymi, ale ograniczoną wytrzymałością na rozciąganie i uderzenia. Jego zastosowania obejmują elementy konstrukcyjne, ale nie spełnia wymagań w kontekście wytrzymałości jak żeliwo sferoidalne. Żeliwo modyfikowane to termin, który odnosi się do żeliwa, w którym dodawane są różne modyfikatory w celu poprawy własności mechanicznych, jednak wciąż nie zmienia to struktury grafitu na kulistą. Żeliwo białe, z kolei, ma wyspecjalizowaną mikrostrukturę, w której węgiel występuje w postaci cementytu, co nadaje mu dużą twardość, ale czyni je bardzo kruchym i mało odpornym na uderzenia. Zrozumienie różnic pomiędzy tymi rodzajami żeliwa jest kluczowe w kontekście ich zastosowania w przemyśle. Wybór odpowiedniego rodzaju żeliwa jest istotny, aby spełniać specyficzne wymagania dotyczące wytrzymałości i odporności na różne czynniki, co jest fundamentalnym aspektem inżynierii materiałowej.