Poprawna odpowiedź to 220 m/min, co wynika z zastosowania płytki wieloostrzowej o gatunku NTP15 do toczenia stali węglowej konstrukcyjnej o zawartości węgla 0,4% i twardości HB 180. W tym przypadku przyjęte normy i doświadczenia technologiczne wskazują, że optymalna prędkość skrawania dla tego gatunku stali powinna wynosić od 385 m/min do 200 m/min, a 220 m/min jest wartością, która znajduje się w tym zakresie. Tego typu prędkości skrawania pozwalają na osiągnięcie wysokiej efektywności obróbczej, a także na uzyskanie odpowiedniej jakości powierzchni obrabianych elementów. Przykładowo, przytoczone parametry skrawania są zgodne z normami przemysłowymi, które sugerują, że przy toczeniu stali węglowej warto stosować wyższe prędkości skrawania, aby zminimalizować czas obróbczy oraz poprawić wydajność produkcji. Dodatkowo, dobra praktyka zaleca kontrolę parametrów obróbczych, aby uniknąć przegrzania narzędzi skrawających, co może prowadzić do ich szybszego zużycia. Zastosowanie odpowiednich parametrów skrawania przyczynia się również do poprawy jakości końcowej produktu oraz wydajności całego procesu obróbki.
Wybór niewłaściwej prędkości skrawania, jak 120 m/min, 160 m/min czy 80 m/min, może prowadzić do nieefektywnej obróbki oraz zwiększenia czasu produkcji. Niska prędkość skrawania, jak 80 m/min, w przypadku toczenia stali węglowej o zawartości węgla 0,4%, może prowadzić do nadmiernego zużycia narzędzia oraz pogorszenia jakości powierzchni obrabianego detalu. W takich przypadkach narzędzia mogą nie osiągnąć optymalnej temperatury skrawania, co negatywnie wpływa na ich trwałość. Prędkości w zakresie 120 m/min czy 160 m/min także nie mieszczą się w rekomendowanych wartościach dla stali węglowej o podanych parametrach. Wybierając prędkości skrawania, inżynierowie i technolodzy powinni opierać się na danych dostarczonych przez producentów narzędzi oraz na badaniach technologicznych, które wskazują optymalne warunki dla danego materiału. Niezrozumienie zakresu prędkości skrawania dla konkretnych materiałów może być wynikiem braku znajomości norm i danych technologicznych, co prowadzi do błędnych decyzji. Kluczowe jest stosowanie właściwych strategii obróbczych, aby uniknąć problemów związanych z jakością oraz wydajnością produkcji. Kiedy prędkości skrawania są zbyt niskie, może to prowadzić do większych kosztów operacyjnych i obniżenia efektywności całego procesu produkcyjnego.